Менің сүйікті жазушым

ФИО:Қайырғазева Балғын Ерікқызы

Туған жері: ШҚО, Семей қаласы

Туған жылы: 1 шілде 1999 жыл

Оқу орны: М.О.Әуезов атындағы педагогикалық

колледжі

Мамандығы: Шетел тілі мұғалімі

Топ: 402 топ, 4 курс студенті

Менің сүйікті жазушым

Менің сүйікті жазушым ақын, ағартушы, қазақ әдебиетінің негізін қалаушы , философ, композитор , аудармашы, саяси қайраткер - Абай Құнанбаев. Абай атамыз жалғыз менің ғана емес бүкіл қазақ және шет елдердің сүйікті жазушысы шығар , бұған күмәнімде жоқ.

Абай атамыздың ерекше туындыларының бірі - қара сөздері. Жалпы саны қырық бес бөлек шығармадан тұратын тақырыбы жағынан бір бағытта жазылмаған , әр алуан. Әрбір қара сөзінде адамды ойландырып, бағыт бағдар беріп, алға қарай ұмтылуға жол ашады. Ең алдымен, сіздер Абай атамыздың бірінші қара сөзін оқығандарыңызды қалаймын.

БІРІНШІ СӨЗ

Бұл жасқа келгенше жақсы өткіздік пе, жаман өткіздік пе, әйтеуір бірталай өмірімізді өткіздік: алыстық, жұлыстық, айтыстық, тартыстық - әурешілікті көре-көре келдік. Енді жер ортасы жасқа келдік: қажыдық, жалықтық; қылып жүрген ісіміздің баянсызын, байлаусызын көрдік, бәрі қоршылық екенін білдік. Ал, енді қалған өмірімізді қайтіп, не қылып өткіземіз? Соны таба алмай өзім де қайранмын.

Ел бағу? Жоқ, елге бағым жоқ. Бағусыз дертке ұшырайын деген кісі бақпаса, не албыртқан, көңілі басылмаған жастар бағамын демесе, бізді құдай сақтасын!

Мал бағу? Жоқ, баға алмаймын. Балалар өздеріне керегінше өздері бағар. Енді қартайғанда қызығын өзің түгел көре алмайтұғын, ұры, залым, тілемсектердің азығын бағып беремін деп, қалған аз ғана өмірімді қор қылар жайым жоқ.

Ғылым бағу? Жоқ, ғылым бағарға да ғылым сөзін сөйлесер адам жоқ. Білгеніңді кімге үйретерсің, білмегеніңді кімнен сұрарсың? Елсіз-күнсізде кездемені жайып салып, қолына кезін алып отырғанның не пайдасы бар? Мұңдасып шер тарқатысар кісі болмаған соң, ғылым өзі - бір тез қартайтатұғын күйік.

Софылық қылып, дін бағу? Жоқ, ол да болмайды, оған да тыныштық керек. Не көңілде, не көрген күніңде бір тыныштық жоқ, осы елге, осы жерде не қылған софылық?

Балаларды бағу? Жоқ, баға алмаймын. Бағар едім, қалайша бағудың мәнісін де білмеймін, не болсын деп бағам, қай елге қосайын, қай харекетке қосайын? Балаларымның өзіне ілгері өмірінің, білімінің пайдасын тыныштықпенен керерлік орын тапқаным жоқ, қайда бар, не қыл дерімді біле алмай отырмын, не бол деп бағам? Оны да ермек қыла алмадым.

Ақыры ойладым: осы ойыма келген нәрселерді қағазға жаза берейін, ақ қағаз бен қара сияны ермек қылайын, кімде-кім ішінен керекті сөз тапса, жазып алсын, я оқысын, керегі жоқ десе, өз сөзім өзімдікі дедім де, ақыры осыған байладым, енді мұнан басқа ешбір жұмысым жоқ.

1890