Мұқағали Мақатаевқа
арнау
Шабытымды әлде кімнен жасырам
ба?
Жүректен жыр жолдары
тасығанда
Мұқаңдай ақынға ән
арнап,
Ақ
жауындай ала бұлттан шашылам ба ?
Ақ парақ пен қаламды қолға
алып ем,
Өзіңе арнап жыр жазып толғанып
ем.
Мұқаң аға өзің жоқсың әнге
бапталған
Жырларыңды жырыма қолданып
ем.
Ішкі сырың сезімің сезіледі әр
шумақтан
Әндерің мың жүректің тілін
тапқан
Кеудеңе кербездік гүлін тағып
,
Орын алдың мәңгілік бір
бақтан.
Дүниеге кеш келіп естімедім
үніңді
Өзіңнің арқаңда түсіндім
аманат деген ұғымды
Жас болсамда шерте жүріп
өмірдің таязын
Әндеріңнен сезіндім қуаныш
қайғы мұңыңды
Өкпемді айтар ем мынау ғасырға
мен
Ақ қарасы ашылар жасырған
мен
Мұқағалидің жыр төгілген
жүрегін,
Атымен бірге бұл дәуірден
асырамын мен.
Дана ақын дара ақын өзіңсің
атын кірлетпеген,
Өзің жүріп өткен жолдармен
жүреп келем.
Әндеріңмен бар сезімді
тербеген,
Ақынсың бар қазақ
құрметтеген!!!