МАХАТМА ГАНДИ
Мохандас Карамчанд Ганди –
Үндістан ұлтазаттық қозғалысының қайраткері.
1919-1948 жылдары Махатма Ганди Үндістан
ұлт-азаттық Конгресі партиясының идеялық жетекшісі және беделді
саяси басшысы, ұлы көсемі болды. Ганди өз Отанының тәуелсіздігі
үшін күресті және тарихта «үнді ұлтының әкесі» (бапу) деген атымен
танылды. Бейбітшілік пен сүйіспеншілік идеясын насихаттай жүріп, ол
бүгінгі әлемнің ең көрнекті рухани көшбасшыларының біріне айналды.
Гандидің ойынша, адам әділетсіз және зұлым қарсыласқа тап келсе, ол
оған адамгершілік күшімен және жақындарына деген сүйіспеншілігімен
қарсы тұруы керек. Махатма күш қолданбау қағидасымен қанаттана
отырып, азаматтық бағынбаушылық пен пассив қарсылық науқанын
бастайды. Ганди ұсынған ұлт бостандығы үшін күрестің негізгі
тактикасы «Сатьяграха» – негізінен қиянат жасамау қағидасына
құрылған. Сатьяграха – «Ақиқатқа арқа сүйеу». Өзі қолданған саяси
күрес әдісін атау үшін М.Гандидің өзі енгізген термині. М.Ганди
күресті қару күшімен емес, бейбіт жолмен жүргізуге тырысты, ұлы
мақсат жолында қандай да бір күш қолдануға жан-тәнімен қарсы болды.
М.Гандидің ойынша Ақиқат гносеологиядан гөрі адамгершілік
категориясына жатады: «Адамгершілік – бүкіл әрекеттің негізі, ал
ақиқат – адамгершіліктің мәні деген сенім ғана санама терең тамыр
бойлатқан еді. Ақиқат менің бірден-бір мақсатым болды. Осы оймен
күннен-күнге ширыға бердім, ақиқатты түсінуім де барған сайын
кеңейе түсті». Ақиқатқа қол жеткізу – тек адамның өз бетімен
жетілуі, ізденуі және Ақиқатты өзінің күнделікті қам-қарекетінде
жүзеге асыра білуі арқылы мүмкін болмақ. Ганди Ақиқатты абсолютті
және салыстырмалы деп екіге бөледі. Біріншісі мәңгілік принцип
болса, екіншісі адам санасында болады. Ізденудің мақсаты –
абсолюттік Ақиқатты, яғни адамның бойындағы руханилықтың мәнін
білу, жоғары санаға көтерілу, өзін-өзі тану. Махатма Гандидің тұтас
ғұмыры аңызға толы. Ең бастысы оның балалық, жастық шағының
көпшілігіміздің өмірімізге ұқсастығында болса, азамат болып
қалыптасып, халқына қызмет еткен жылдары адам төзгісіз небір
төзімділіктерге барып, адам қолы бара бермейтін жеке бастық бас
кешулері, басқаларға үлгі болуы үшін істеген адамгершілікке толы
қилы-қилы әрекеттері ешқайсымызды да бейжай қалдырмасы даусыз.
Мохандастың жас кезіндегі қайбір әрекетін алып қарасаң да, саналы
түрде әдейі істеген жағымсыз қылықтарын кездестіре алмайсың. Тіпті
балалықпен, бозбалалықпен істеп қойған қылықтарының өзінен
адалдықты, шыншылдықты, ақиқатты байқау қиын емес. Оның бойындағы
адам баласына деген шексіз мейірімділік, төзімділік, ыждағаттылық,
ұмтылушылық оның әрбір қылығынан, әрекетінен тап-таза шындық болып,
айнадағыдай анық көрініп тұрады