Ұйымдастыру
кезеңі
|
Әр
ұлттың салтымен амандасып , бір- бірімізге амандық саулық
тілейік,
1.Ресейде құшақтап бетінен алама кезек 3 рет
сүю.
2.Германияда қол
алысып көз түйістіру,
3.Қытайда қолын кеудесіне
айқастырып иіліп сәлем беру,
4.Малайзияда саусақтың
ұшымен ғана қол алысу,
5.
Японияда қолын екі жанына қойып бас
ию,
6.
Индияда екі алақандарын маңдай тұсына апарып бас
ию,
7. Эскимостар мұрын
түйістіріп амандасады,
8. Қазақстанда қол аласып
төс қағысып амандасады
|
Оқушылар амандасып , бір- біріне амандық саулық
тілейді.
|
|
Топтастыру
|
Мұғалімнің кіріспе сөзі. Ата-ана - әрбір адамның қазығы. Оған
деген сүйіспеншілік тек жүректен шығу қажет. Әсіресе, тіршіліктің
қайнар көзі, махаббаттың шуақ күні, мейірімнің кәусар бұлағы – Ана
есіміне қатыссыз дүниеде ештеңе жоқ. Халқымыздың байырғы ұғымында
баланың ата-ана алдындағы парызын өтеуі «Ана сүтін ақтау» деп
аталады.
Жаһандану қазақ қоғамын құрдымға батырып бара жатқандай.
Бүгінде көптеген жастар ата-аналарын қарттар үйіне тапсыруды
үрдіске айналдырған. Бұл –өте үлкен қасірет. Күнделікті өмірде
ата-анасын ренжітіп, оларға қатты сөйлеп, қол көтеріп жататындар да
кездеседі. Бұл неліктен? Оған таңданып қарағанша келешекте осынау
ақжаулықты аналарымыз бен ардақты әкелеріміздің, аталарымыздың ос
жалған дүниенің тозағына түспеуінің қамына кірісуіміз қажет.
Шариғат бойынша ата-ананың разылығы – Алланың разылығы. Ал
ата-ананың ашуы мен ызасы, яғни қарғысы Жаратқан Алланың қаһарына
тең. Ата-ананың сені қарғадым деп айтуы міндет емес. Олардың
көңілін қалдырудың өзі – перзенттің қарғысқа ұшырауы деген
сөз.
«Жаннат аналардың аяғының
астында» деген сөзді білмейтін адам жоқ. Бірақ ешбір адам бұл
сөздің мағынасына терең көз жүгірте бермейді. Ата-анаңа қандай
жақсылық жасаң да көзі тірісінде жасау керек. Ата-анаң қартайған
шағында оларға «түһ» деуші болма, ренжіте көрме және оларға жақсы
сөз айт. Екеуіне де зор мейірмен, кіші пейілмен бас иіңдер.
Кішкентайыңда сені мәпелеп өсіргеніндей сен оларға рақым
ет.
жалған дүниенің тозағына
түспеуінің қамына кірісуіміз қажет. Шариғат бойынша ата-ананың
разылығы – Алланың разылығы. Ал ата-ананың ашуы мен ызасы, яғни
қарғысы Жаратқан Алланың қаһарына тең. Ата-ананың сені қарғадым деп
айтуы міндет емес. Олардың көңілін қалдырудың өзі –
үлкен
күнә.
|
|
Сурет, Қосымша
№1
|
«Есіңе сақта»
әдісі
|
Жағдаяттық тапсырма
:
Бір күні
ардақты пайғамбарымыздың алдына бір әйел
келіп:
Сіздің
жақын сахабаңыз әрі сырласыңыз болған Алқама қатты қиналып, өлім
төсегінде жатыр, - деп хабар береді. Пайғамбарымыз Әбу Бәкір садық
пен Біләл азаншыны жіберіп, Алқамадан хабар алуды бұйырды. Әбу
Бәкір келіп, Алқамамен сұхбаттасқанда, Алқама сөйлеп, өзінің
жайынан хабардар етеді. Алайда тілін кәлимаға келтіріп: «Лә иләһа
иллаллаһ» деп айта алмады.Бұған таңырқаған пайғамбарымыз өзі келіп
көреді. Бар жайдан қанық болған соң сахабаларына
қарап:
- Бұл
Алқаманың анасы бар ма? – деп сұрайды. Сахабалар:
- Әкесі ертеректе дүние
салған, анасы болуы керек, - деседі.
- Ол анаға хабар
беріңіздер. Егер келе алса, менің құзырыма келсін, келе алмаса,
өзім барайын, - дейді. Хабарды алған Алқаманың
анасы:
- Пайғамбарымыздың алдына
өзім барамын, - дейді. Сыртта көлеңкеде ауырып жатқан баласының
жанынан өтіп барып, тіке Пайғамбардың алдына келіп сәлем береді.
Пайғамбарымыз одан:
- Сіздің балаңыз Алқама
қандай бала еді? –деп сұрақ қояды.
- Балам жақсы, сіздің
маңайыңызда қызмет атқарады, - дейді. Сонда
Пайғамбарымыз:
- Жоқ, сізбен мәмлесі
қандай еді? – дегенде:
- менің баламнан көңілім
қалғаны қашан, бұл баланы балам деп ұмытқалы көп уақыт болды, -
дейді де, к
көз жасын тыя алмайды.
Себебін сұрағанда:
- Баламның сәби кезінде
әкесі дүние салды. Жесірліктің тауқыметін тарттым. Күйеуге де
шықпадым. Осы жалғыз балама өгей әкесі көзін тігіп, қабақ шытып
қараса, жүрегім бұл жағдайға шыдай алмайтынына сендім. Балам өсіп,
азамат болды. Үй болды. Бірақ сол күннен бастап бар тәтті тамақты
әйеліне тасыды., бар жылы сөзді әйеліне арнады. Осы жағдайларды
көріп, бір үйде тұра алмайтынымды білген соң, жүгімді жинап, кетуге
даярландым. Сонда балам: «анашым, сіз мені бағып-қаққан едіңіз,
енді қайда барасыз?» деп сұрауға да шамасы келмей, баратын үйіме
жүгімді көтеріп, апарып берді. Міне, сол сәттен бері аналық мейірім
- махаббатым бұл балама теріс болды.
Пайғамбарымыз:
- Балаңыз жалған дүниемен
қош айтысқалы жатыр. Ризалығыңызды білдіріңіз, -
дейді.
Разы емеспін,- деп ана
қайталайды. Сол сәтте пайғамбарымыз
сахабаларына:
- Отын жиыңдар да, үлкен
алау жағыңдар! Анасын нариза еткен баланың отта жануын анасы мен
баршаларыңыз көріңіздер! – деп бұйырады. Сонда Алқаманың
анасы:
- Ей, Расулалла Пайғамбар,
балам жанғанша, сол отта мен жанайын, балама разымын, разымын,- деп
бірнеше рет қайталайды. Сол сәтте Алқама «Лә иләһа иллаллаһ» деп
жан тапсырады. Пайғамбар:
- Дүниенің азған отына
балаңыздың түсуін қаламадыңыз, разылық бермегеніңізде балаңыз
мәңгілік тозақ отына түсер еді, - дейді.
Міне, осыдан-ақ дүниедегі
ең қымбат жан ана мен әке екенін аңғаруға
болады.
|
Оқушылар жағдаяттық тапсырманы
тыңдап , өз ойларын ортаға салады
|
|