БАУЫРЖАН
МОМЫШҰЛЫ
КІРІСПЕ:
Бауыржан кеңес одағының
батыры, патриот, ұлт жанашыры , көптеген өзінің кітаптарын
жазған.Ұлттық рухты көтеру мақсатында өзінің әгңгімелері мен
шығармалары мен еңбектер жазған.Сөзімен де ісі менде халықын , елін
нақ сүйетін азамат екенінін дәлелдегенбіртуар
азамат.
НЕГІЗГІ БӨЛІМ
:
Бауыржан Момышұлы - Кеңес
одағының батыры, жазушы, Екінші дүниежүзілік соғыстың даңқты
жауынгері, әскери қолбасшы, стратег және
тактик.
Лақап аты: Шаң
тимес.
Туған күні: 24 желтоқсан; 1910
жылы.
Туған жері: Көлбастау,
Жуалы ауданы, Жамбыл
облысы.
Қайтыс болған күні: 10 маусым
, 1982 ( 71 жас).
Қайтыс болған жері: Алматы,
ҚазКСР.
Мемлекет:
КСРО.
Әскер түрі: атты
әскер.
Атағы: Гварция
полковнигі.
Шайқасы: Ұлы Отан
соғысы.
Балалық
шағы:
Бауыржан Момышұлы 1910 ж. 24
желтоқсанда Жамбыл облысының Жуалы ауданындағы Көлбастау ауылында
туған. Дулат тайпасының Шымыр руынан .
Имаш бабасы 1911 жылы 92
жасында дүниеден өткен. Әкесі Момыш өз бетімен ескіше сауат ашқан,
кирил алфавитімен оқуды меңгерген сол кезеңдегі көзі қарақты
адамдардың бірі болған. Ел арасында ағаш ұстасы және етікші,
зергерлігімен танымал болатын. Имаш атасы қартайған кезінде барлық
шаруашылықты Момыш ұлына табыстаған. Әжесінің есімі- Қызтумас,
қартайған шағында ағайын-туыс «сары кемпір» деп атаған. Анасы Рәзия
дүниеден ерте өтіп, Бауыржан 3 жасынан бастап Қызтумас әжесінің
қолында өседі.
Бауыржан жеті жылдық мектепті
бітіргеннен кейін біраз уақыт мұғалім болған. Сонда жүргенде
кезекті әскери міндетін өтеуге
шақырылып, онда
бір жарым жыл жүріп, запастағы
командир атағын алды. Туған ауылына қайтып оралған соң, ол біраз
жыл қаржы мекемесінде қызмет істеді. Содан қайтадан Қызыл Армия
қатарына шақырылып, түрлі әскери бөлімдерде взвод,рота,командирі
болады. Ұлы Отан соғысы басталысымен, Бауыржан даңқты генерал-майор
И. В. Панфиловтың басшылығымен Алматы маңында жаңадан жасақталған
316 атқыштар дивизиясының құрамында болды.
Найзадан қол босаса қалам
алдым,
Толғанып оқиғаны көп ойландым.
Тырмысып әл келгенше көргенімді,
Жалтақтамай, именбей ашық
жаздым.
Отырсам көп ойланып күнім
жақын,
Әр адам біле бермейд сөздің парқын.
Ұрпаққа арнап істелген адал еңбек,
Ақ ниетпен ұсындым саған,
халқым.
Жазушы болмаған соң менің
затым,
Көркемді, жұмыр емес жазған хатым.
Салмақтайтын саналы ер табылса,
Атаусыз неге қалсын менің
атым
Бауыржан Момышұлының өз
еліне ұлтына деген адалдығы оның әрбір сөзінен
байқалады.