Эссе
«Өзін-өзі тану
рухани-адамгершілік тәрбиесі».
Адамның адамгершілігі жақсы
ұстаздан болады.
©Абай
Құнанбайұлы
Ұстаз – ұлы тұлға. Ұстазды ұлы
ететін өзі емес, шәкірті. Ұстаз атына лайық болғысы келетін
кез-келген педагог өлшеусіз еңбек етудің нәтижесінде ғана оған қол
жеткізе алатынын түсінеді. Ал қазіргі таңда мұғалімге қойылатын
талаптар тіптен жоғары. Білімді, жан-жақты, тапқыр, ойшыл керек
кезде өнерлі де бола білуі керек. Ең бастысы шәкіртке деген
махаббатың болмаса өзіңді педагог санау әбестік болар еді.
Сократтың «Әрбір адам күн сияқты, тек оған жарқырауға мүмкіндік
беру керек» деген сөзі әр педагогтың жүрегіне алтын әріппен
зерленіп, жадында ұдайы жаңғырып тұрса әлемде бұзық, сотқар оқушы
болмас еді. Әлемге жаңашыл көзқараспен қарап тек ізгіліке ұмтылатын
ұстаз ғана ұрпаққа өнеге бола алады. Жоғарыда айтылғандай ұлы ұстаз
болудың жолы оңай емесі хақ. Бұл өз кезегінде өзін-өзі тану
рухани-адамгершілік тәрбиенің мектеп бағдарламасындағы орнын
айшықтай түседі.
Рухани - адамгершілік тәрбие
баланы мейірімділікке, әдептілікке, отаншылдыққа, өзінің қадірін
өзі білуге, өзін сыйлауға, өзін - өзі жетілдіруге, табиғатты сүюге,
рухани өмірде және қоршаған өмір жағдайларында өзінің бағыт -
бағдарының болуына, өз бетінше шешім қабылдай алуына және өз сөзі
мен әрекеттері үшін жауапкершілікті сезіне білуге
үйретеді.
Осы қасиеттерді үйрететін пән
мұғалімі балаларға жылы жүзбен қарайтын, мейірімді, адамгершілігі
мол, балаларды баурап алатындай маман болуы керек. Сонда ғана бала
жүрегі мейірге толып, осы пәнді сүйіп, өмірге деген қызығушылығын
танытып, айналасындағылармен жан жылуын бөлісе
алады.
Міне осындай үйлесімділік
болған жағдайда бізден үлгі алатын, жан - жағына мейіріммен
қарайтын, арманшыл, қиялы асқақ, рухы биік азаматты тәрбиелей
аламыз. Баланы жан - жақты дамытуға, өзінің ішкі дүниесін тану
арқылы өмірдің мәнін пайымдайтын, жалпы адамзаттық құндылықтарға ие
бола алатын ұрпақты тәрбиелеуге ат салысқанымыз артық болмас.
Қазіргі кезде қоғамда жоғалып бара жатқан адамдар арасындағы
сыйластық, мейірімділік, сүйіспеншілік, татулық, бірлік, бірін -
бірі кешіре білу, төзімділік сынды құнды қасиеттерімізді толықтай
жоғалтып алмас үшін келешегімізді ойлайтын болсақ, жас ұрпаққа
жақсы істер атқарып, үлгі көрсете білуіміз
керек.