М.
Құрманалиннің Жақсылық әңгімесін айтып
береді,сұрақтар қояды. Әңгімеде берілген
кейіпкерлердің бойындағы қасиеттерді сұрақтар қою арқылы
оқушылармен ой бөліседі.
Күн – жексенбі. Үлкенге де,
кішіге де – демалыс. Нығыздап таптап тастаған биік қар үйіндісінің
төңірегі толған бала. Бәрінің де жетегінде бір-бір қолшана. Қарлы
төбенің басына шығып, төмен қарай кезек-кезек құлдилайды. Тайдан
құлағандай, аударылып қалып жатқандары да аз емес. Оған ренжу
қайда, қайта бәрі қосыла мәз болып күледі.
Осы думанға, шанасын сүйретіп,
жеті жасар Жақсылық та қосылған. Ол да ақ қарға әлде неше рет аунап
тұрды. Биіктен сырғанағанда, қар құшып құламасаң, қызығы бола ма.
Ол, буы бұрқырап, екі беті бал-бұл жаньш, қарлы төбс басына қайта
өрмелейді. Бала жаны биікке, жылдамдыққа
құштар!
Жақсылық кезекті сырғанаудан
кейін аптығын басайын деп тұрған. Базар жақтан иығында қапшығы бар
карт балалардың тұсына келіп тоқтады. Ол қапшығын жерге қойып,
мандайының терін сүртті. Аялдауына қарағанда қапшығы ауыр болу
керек.
Жақсылық шанасын сүйретіп
қарттың жанына барды.
– Ассалаумәликум, ата!– деп
сәлем берді.
– Әликумсәлам! Бақытты бол! Қай
баласың? – деді қарт жөн сұрап.
– Жақсылықпын!
– Е-е-е.
Жақсылық болсаң, өзің бір
тәуір жігіт екенсің. Әке-шешең бар ма?
– Бар!
– Олар нендей жұмыс
істейді?
– Екеуі де теміржолшы, – деді
Жақсылық.
– Ал, өзің оқисың ғой, қай
класта?
– Екінші класта. Бәрекелде...
оның дұрыс екен... Қой мен қозғалайын. Сен ойыныңнан қалма! – деді
қарт. Жақсылық қартқа жақындай түсіп:
– Ата мына қапты менің шанама
салып апарайық! Арқалап жеткізу сізге ауыр ғой! –
деді.
– Біздің үй бұл жерден төрт-бес
көше төменірек. Қайтарда адасып кетерсің. Өзім арқалап жеткізем
ғой! – деп еді. Жақсылық алған бетінен қайтар емес. – Адаспаймын.
Сіздің үйді білем. Сіз Шолпанның атасысыз ғой. Ол менімен бір
класта оқиды, – деді.
– Е-е-е, өзіміздін бала екенсің
ғой! Онда не сөз бар!– деп қарт қапшығын қолшанаға салды. Жақсылық
оны сүйрей жөнелді.
Екеуі әнгімелесіп, үйге қалай
жеткендерін білмей қалды. Қоштасарда қарт:
– Айналайын, Жақсылык, әке-шешең
атыңды тауып қойған екен! Атаңды сыйлағаның –жұртыңды сыйлағаның!
Бақытты бол! Өркенің өссін! – деп арқасынан
қақты.
Жақсылық қарлы төбеге қайта
оралып, ойынды одан сайын қыздырды.
Сұрақтар:
-
Жақсылықтың бойынан қандай
құндылықтар мен қасиеттерді байқадыңдар?
-
Мәтіндегі «Атаңды сыйлағаның –
жұртыңды сыйлағаның!» деген ойды қалай
түсінесіңдер?
-
Сендер Жақсылықтың орнында
болсаңдар не істер едіңдер
Өздерің басқаларға көмектескен
кезде қандай сезімде боласыңдар?Әңгімелеп
беріңдер.
|