ЛАТЫН ӘЛІПБИІН ЕНГІЗУ - ҚОҒАМДЫҚ САНАНЫ
ЖАҢҒЫРТУҒА ЖАСАЛҒАН ҚАДАМ
Қазіргі қазақ тілі кириллица алфавитінің жүйесін
қолданады, алайда 1940 жылы кириллицаға көшкенге дейін қазақ
әліпбиі белгілі бір тарихи кезеңнің талаптарына бейімделіп,
графикасын бірнеше рет өзгертті. VI-VII ғасырларда ежелгі түркі
халықтары-ата-бабалары, соның ішінде қазіргі қазақтар да ғылымда
орхон-енисей жазуы ретінде белгілі ежелгі түркі руникалық хатын
қолданған. Қазіргі Қазақстан аумағына исламның келуімен, X ғасырдан
бастап, ХХ ғасырдың басына дейін қолданылған араб графикасына көшу
болды. Араб жазу графикасын әлі күнге дейін Қытайда, Ауғанстанда
және Иранда тұратын қазақтар қолданады.
Латындандырылған алфавит 1929 жылдан 1940 жылға
дейін ресми түрде қолданылды, содан кейін ол кириллицамен
ауыстырылды. 1940 жылдың 13 қарашасында "Қазақ жазуын
латындандырылған әліпбиден орыс графикасы негізіндегі жаңа әліпбиге
көшіру туралы"Заң қабылданды. Осылайша, қазақ тілінің әліпбиін
өзгерту тарихы негізінен нақты саяси себептермен
айқындалды.
70
жылдан астам уақыт өткен соң, Қазақстан қайтадан латын графикасына
көшуді жөн көрді. Бұл идея жаңа емес. Бұл туралы тәуелсіздіктің
алғашқы жылдарында-ақ қазақстандық қоғам қайраткерлері мен мамандар
айтқан болатын. Мемлекет басшысының "Болашаққа бағдар: рухани
жаңғыру"атты мақаласы жарияланғаннан кейін ерекше өзектілікке ие
болды. Онда ел басшысы ұлттың рухани жаңаруына бағытталған бірқатар
нақты міндеттер қойды. Оның негізгілерінің бірі-қазақ тілін латын
қарпіне көшіру, ол оны жаңғыртуға ғана емес, ғылым мен техниканың
заманауи жетістіктеріне қол жеткізуге мүмкіндік
береді.
Бірнеше тілді білу біздің өміріміздің шекарасын
байытады және кеңейтеді. Бұл біздің бүкіл өміріміз салынған
іргетастың маңызды кірпіштерінің бірі. Қазіргі әлемде шет тілін
білу белсенді және мақсатты адамдар үшін норма болып табылады, егер
сіз бірнеше тілде еркін сөйлесетін болсаңыз, бұл сіздің өмірлік
көзқарасыңызды арттырады