Сценарий Алтын күз

Алтын күз

Балалар залға қолдарына жапырақ кіріп кіреді,

«Жапырақтар» биін билейді, жапырақтарды жерге қояды.

Жүрг: Міне, зымырап жаз да өтті, жылы күндер азайып, бұлт сұрланып, жаңбырлы күндер келіп жетті. Жеміс-жидегі, көкөністері пісіп жетілген алтын күз келді. Балалардың күз туралы дайындаған әнін қабыл алыңыздар.

«Күзгі құбылыс» әні.

Балалар жапырақтарды себетке жинайды, орындыққа отырады

(жапырақтарды алып тастау керек)

Жүрг: Бұл кім екен? Топ-топ басып, топылдатқан кім болды? Бұлш кірпі екен ғой!

Кірпі: Сәлем сендер кірпіні көрдіңдер ме?

Жүрг: Көрдік!

Кірпі: Қайдан?

Жүрг: Осы жерден, міне тұр!

Кірпі: Ту мен өзім тцралы айтып тұрған жоқпын, басқа кірпі туралы айтамын.

Жүр: жоқ, басқаны көрмедік

Кірпі: жақсы болды, ендеше барлық саңырауқұлақ менікі болатын болды.

Жүрг: Сенікі,сенікі, ал саған оларды жинауға біздің балалар көмектеседі.

Балалар көмектесеміз бе?

Балалар: Иә

«Саңырауқұлақты себетке салу» ойыны

Кірпі:мРахмет, қанша көп саңырауқұлақ, ал мен кеттім.

Жүрг: Кірпі, асықпа, бізбен қалып көңілді би биле.

«Көкөністер полькасы» биі

Кірпі қоштасып кетеді.

Қатты дабыл естіліп, қарға ұшып келеді.

Қарға: Тррт-та-та-та! Қайда, қайда ұшып кетті!

Ал мен қайтем? Мен осында қалдым ғой!

Жүрг: Қарға саған не болды?

Қарға: Олар жиналып жатты, мен де жиналсам қайтердеп ойландым! Дорбамды шығарып, киімдерімді жинап, қауырсындарымды тазаладым, жүгіріп келсем, олар жоқ.

Жүрг: Кімдер жоқ?

Қарға: Кімдерің не? Айтып тұрмын ғой, құстар!

Жүрг: А! Сен жыл құстары туралы айтасың ба?

Қарға: Иә-иә! Мен де жыл құсы емеспін бе? Күні бойы мен де ұштым, ағаштан-ағашқа, ағаштан-ағашқа.

Жүрг: Болды енді тықылдатпа, Тыныштал! Бізбен қалсаң, саған көңілді болады, ән айтамыз, би билейміз.

Қарға: Сендермен бірге қыстап қалсам көңілді болар еді, бірақ мен ормандағы жағдайды білу керекпін, барлық құстар ұшып кетпеген болар.

/Қарға ұшып кетеді/

Жүрг: Балалар күз әртүлі күйде болады, көңілді , көңілсіз, жаңбырлы, шуақты күндер азаяды. Жаздың жайдарлы күндерін еске алып, ойын ойнауды ұсынамын.

«Гүлдер мен Күн» ойыны

Қарға: Қар-рауыл! Құтқарыңдар-Көмектесіңдер! Тонады-өлтірді; Қорытуда-қорқытып жатыр! Әдепті құстарға тыныштық бермей жатыр!

Жүрг: Не болып қалды?

Қарға: Не болушы еді, не болушы еді! Сендер міне отырсыңдар, ал орманда!

Жүрг: Ал орманда не болды?

Қарға: Қорқынышты-құбыжық!

Жүрг: Сен оны көрдің бе? (қорқыныш танытамын)

Қарға: Мен оны естідім!

Жүрг: Ал, ол саған не деді?

Қарға: Ой оның айтпағаны жоқ. Ал тыңдаңдар, айтып берейін. Мен орманда бір ағашта отырсам. Төмендегі талдар қорқып, дірілдегенде, мен ойламаған жерден бұтадан ұүлап қала жаздадым. Мен не болғанын білейін деп ойладым. Содан айғай салдым: «ьалдарға кім тисіп жатқан?» -деп. Ал ол жқтан: «сен-сен» дейді. Айтады екен, мен оларға қала тисемін, егер мен ағаш басында отырсам. Бұл жерде бірдеңе дұрыс емес. Мен тағы а йғайғй бастым, кім бұл мені қорқытып жатқан? Ал маған: «мен, мен, мен» - деп жауап береді.Ал менің қауырсынымның асты мұздай болып кеттің! Мені жегісі келіп отыр деп ойлап, зәрем ұшты. Содан қорқып ұша жөнелдім, айғайға салып: «Құтқарыңдар-Көмектесіңдер! Тонады-өлтірді....»

Жүрг: Болды, болды мұны біз естідік Енді бізге бәрі де түсінікті. Бірақ сен текке қорыққан екенсің, ешқандай қорқынышты-құбыжық жоқ.

Қарға: Сонда кім?

Жүрг: Кәне балалардан сұрайық. Бәлкім олар білер?

Балалар: Жаңғырық

Қарға: Жаңғырық, Жаңғырық деген тағы не?

Жүрг: Бұл әйгілі қылжақпас бәрімен ойнағанды жақсы көреді. Кейбір кезде өте күлкілі жағдайларға да тап болады. Жаңғырық деген – сенің алыстан естілген дауысын. – Балалар, қарғаның көңілін көтеру үшін оған муз.аспаптарда ойнап берейік.

«Көңілді оркестр» музыкалық аспаптармен оркестр

Жүрг: Қарға, біздің балалар саған ән орындап бергілері келіп отыр, кәне, тыңдап көрейік.

«Думан толы» әні

Қарға: Қарауыл! Қашыңдар, тығылыңдар? Қорқынышты-құбыжық!

Жүрг: Сен неге бізді қорқыта бересің? Тағы да бір қорқынышты айлап таптың!

Қарға: Ештеңе де ойлап тапқан жоқпын, Қазір өздерің көресіңдер. Осында келе жатыр. Көзі үлкен, тілі ұзын, артында сыпыртқысы бар, ал дауысы! Айғай салғанда, қауырсының тік тұрады! (Жүргізушінің артына тығылады).

/Бір мөңіреген дыбыс естіледі/ Сиыр кіреді.

Жүрг: Кәне, қорқынышты-құбыжық! Бұл сиыр ғой! Менің ойымша оның өзіне көмек керек секілді. Саған не болды мөңіреп?

Сиыр: Му-у! Орманда адасып қалдым!

Жүрг: Онда орманға жалғыз неге келдің?

Сиыр: Мен жалғыз емес, мен әжеммен, Жоғалмау үшін менің мойнымда қоңыраумен болған. Әжем қоңырауды естісе, менің жақында екенімді білетін. Маған «Көк сиырым!» Ал мен «Му-у!» Осылай орманда жүрген едік. Сосын Му-у!

Жүрг: Болды енді жылама! Сонымен не болды?

Сиыр: Қоңырауым жоғалды! Енді мені әжем ешқашан таба алмайды.

Жүрг: Балалар сиырдың әбден көңілі жабырқап кетті.

Кәнекей көңілін көтерейік.

«Тамшылар» биі

Қарға: (қоңырауды сыңғырлатып) Ля-ля-ля.

Сиыр: Ой, естідіңдер ме? Бұл не сыңғырлап жатқан. Менің қоңырауым емес пе?

Қарға: Тапқан екенсің? Біреудің затына көз салып, бұл менікі, мен оны орманнан тауып алғам, Талда ілулі тұрған жерінен.

Жүрг: Қарға ұялмайсың ба, кәне тез бер, бұл сиырдың жоғалған қоңырауы.

Қарға: Бермеймін, мен мұндай затты беру керекпін бе?

Сиыр: Берші, мен саған сүттен дәм татқызамын.

Қарға: Сүтпен мені алдамақшысын ба? Сені кім саумақшы? Әжең қайда?

Жүрг: Біз қазір қоңырауды соқсақ, әжей бізді өзә тауып келеді.

Қарға: Иә? Бәріміз бе? Қоңыраумен бе? Сендер де соқпақсыңдар ма? Ал мен ше? Мен оны тауып алған, ендеше мен соғамын!

/Қоңырау соғылады, әже кіреді/

Әже:Көк сиырым! Міне сен қайдасың!

Сиыр: Маған балалар көмектесті, ең алдымен менің көңілімді көтерді, сосын қарғаны қоңырауды қайтаруға көндірді. Оларға сүт берейік , күздің жемістерінен дәм татқызайық./ алма,алмұрт т.б/

Әже: Қазір бәріне де сүт береміз бәріне де жеткілікті! (Сиырды сауады, орындық дайындау керек.

Балаларға банкамен сүт береді)

Қарға: Менің де сыйлығым бар (үлкен саңырауқұлаққа салынған жеміс-жидек береді).

Жүрг: Назарларыңызға, көп рахмет, осымен күзгі ертеңгілігіміз аяқталды, естелікке суретке түсейік.

Ложки – Дильназ, Тамерлан Б.Алина

Колокольчики – Мерей, Дарина, Абдусалям, Адина, Камила