Тәрбиеші армандаған мамандық пағ әлде өмірдегі кәсіп пе?

Тәрбиеші армандаған мамандық па, әлде өмірдегі кәсіп пе?

Тәрбиеші-ұлы тәрбиенің тірегі

Халық даналығы

Бала жарық дүние есігін ашқан кезде ақ қағаз секілді болады, балабақша жасына дейінгі уақытта яғни, 2-3 жасқа дейін ұдайы үйдегі ата-анасының тәрбиесінде болады. Балабақша табалдырығын аттаған сәттен бастап-ақ бала сорғыш қағаз сияқты болып балабақшадағы екінші анасы іспеттес болған тәрбиеші апайдың берген тәрбиесін бойына сіңіре бастайды. Үйдегі тәрбие мен бақшадағы тәрбие біріге отырып, баланың бойындағы ең жақсы қасиеттерді дамытуы керек.

Осы тақырыпты тарқату мақсатында тарихқа бірсыпыра үңілсек. Тәуелсіздік алғанға дейін осы балабақша мәселесіне, бала тәрбиесіне өте көп көңіл бөлінген болатын. Республика көлемінде, барлық ірілі-ұсақты елді-мекендерде балабақшалар жұмыс жасап тұрды. Ата-аналар еш алаңсыз, уақыты келген кезде балаларын балабақшаға апарып, қызметтерін атқарып жүре алды. Балабақша тәрбиешілерін оқыту мәселесі де жоғары деңгейде болды. Кез-келген адам бақша тәрбиешісі бола алмайтын еді, арнаулы білімі бар, тәжірибелі ұстаздарды таңдау тәртібімен жұмысқа алатын. Тәуелсіздік алып, одақ ыдырағаннан кейін, жұмыссыздық белең алып, балабақшалар жабылып, бақша ғимараттары қиратылып, тәрбиешілер, мектеп мұғалімдері күн көріс қамы үшін, мамандықтарымен қош айтысты. Балаларды жекелеген адамдар үйлерінде қарап, өз білімінің деңгейінде қарап, тәрбие беріп отырды.

ХХ ғасырдың 90 жылдары, ХХІ ғасырдың басында тәрбиеші мамандығы аса сұранысқа ие болған жоқ. Оқу орындарында гранттар көптеп бөлінгенімен өскелең ұрпақ бұл мамандыққа қызығушылық танытқан жоқ. Кейіннен ғана, осы өткен онжылдықтың көлемінде республика аумағында жекелеген балабақшалар көптеп ашылып, мамандыққа деген сұраныс көбейді.

Тәрбиеші болу үшін адамның бойында қандай қасиеттер болуы шарт? Ең бірінші, мамандығына шын мәнінде ғашық болуы керек. Балабақша әлемі- сан мыңдаған бояулы өте ғажайып әлем. Балабақшада тәрбиеші болу үшін адамға- бөтен адамның баласына деген шексіз махаббат пен мейірімге толы жүрек керек. Теңізден де терең шыдамдылық, төзім керек. Себебі әр отбасыдан, әртүрлі тәрбиемен келген, кенже мен тұңғыштарды мейірімді жүрегімен баурап, олардың сан қырлы мінездерін көтере білуі қажет. Баланы былай қоя тұрып, әуелі тұлға ретінде қалыптасып үлгерген ата-анамен жұмыс жасап, қарым-қатынас қалыптастыра білуі шарт.

Тәрбиеші мамандығын таңдап, өмірлік кәсіп етіп алғаннан кейін, адам толығымен сол мамандыққа шын беріліп, қызмет атқара білуі керек. Біреуге тәрбие беру үшін тәрбиешінің өзі тәрбиелі болу керек. Бір мамандық иесі бола отырып, бала тәрбиесіне көп пайдасы тиетін суретші, құрылысшы, дәрігер, психолог, аниматор, адвокат сияқты мамандықты игереді. Табыс көзі ретінде игерген мамандығын армандаған мамандықпен ұштастыра білген тұлға ғана нағыз маман иесі болары анық.