Әуелден, бұл спорттық ойынның қай уақыттан бергі келе жатқанына назар аударсақ. Түркі дәуірінде бұл ойын жауынгерлердің әскери машығын шыңдау әдісі мен құралының бірі болған екен. Соның арқасында жауынгер аттарының соғыс барысындағы шапшаңдығы байқалған. Жігіттердің күш-жігерін, төзімділігін, батылдығы мен ептілігін, ат үстінде мығым отыруын қалыптастырады. Содан бері біршама ғасырда бұл спорттың мақсаты мен міндеті біршама өзгеріске ұшыраған. 1958 жылдан бастап командалық спорт түрінде өткізілетін ойын, мәре көкпардан өзге түрлері жоғала бастады.

Әуелден, бұл спорттық ойынның қай уақыттан бергі келе жатқанына назар аударсақ. Түркі дәуірінде бұл ойын жауынгерлердің әскери машығын шыңдау әдісі мен құралының бірі болған екен. Соның арқасында жауынгер аттарының соғыс барысындағы шапшаңдығы байқалған. Жігіттердің күш-жігерін, төзімділігін, батылдығы мен ептілігін, ат үстінде мығым отыруын қалыптастырады. Содан бері біршама ғасырда бұл спорттың мақсаты мен міндеті біршама өзгеріске ұшыраған. 1958 жылдан бастап командалық спорт түрінде өткізілетін ойын, мәре көкпардан өзге түрлері жоғала бастады.

Өзге құбылыстар секілді әр ойын түрлерінің де шығу тарихы бар. Оның ішінде футбол ойынының тарихы тым тереңде. Оған ұқсас аяқ доп ойынының алғашқы түрлері ежелгі Мысыр,Қытай,Грекия,Рим елдерінде пайда болып,кейіннен Франция мен Италияда дамыған көрінеді. Футболға ұқсас ойын түрін үнді елі “Тапа Банка Яп” (допты лақтыру) деп атаса,эскимостар “түнгатгак”,ал қытайлар “цуцзю” деп атаған екен(аяқпен итеру). Сондай-ақ Франция елінде “па супь”, Италияда “кальчио” деген атпен белгілі болған. Алайда солардың ішінде римдіктер “гарпастум” (қол добы) деп атайтын ойын кеңінен тараған көрінеді. Бұл ойынды қолмен де,аяқпен де ойнаған. Қатыгездікпен ерекшеленетін бұл ойынның ережесі сан рет өзгергенге ұқсайды.