биғаттың тылсым күшіне шек жоқ ау шіркін! Қысқы баққа бара қалсаң бейне бір ертегі әлеміне еніп кеткендей күй кешесің! Бір жерде аппақ көйлек кигендей ағаш тұрса, жасыл тонымен жайқалған шырша ағаштар. Әсемдік пен әдеміліктің символы іспеттес. Қыста табиғатпен бірге таласа еңбек етіп, қимылдап жүрген адамдарды да байқамау мүмкін емес. Әрине оларды да түсінемін, отын жару, ауланы қардан тазарту малшылар қыстық жемін, қорасын дайындап, бәрі өз ісімен әуре. Тек алаңсыз ойнап жүрген балақайлар ғана. Олар қар атысып, мұзға сырғанап, аққала жасап ойнағандарына риза! Бірі сөмкесін сүйретіп мектептен келеді, бірі ойыншығын сүйретіп бақшадан келеді. Алда қандай мезгіл күтіп тұр, қандай ауа-райы болмақ, оларды ештеңе алаңдатпайтыны анық. Қандай болсада қыс мезгіліне жетері жоқ! Ойланып отырып, ойыма еріксіз жыр шумақтары келіп қалды: Күн суытты, қыста келді далаға,

күнделікті сабақ өтуіне әдіс-тәсілдерінің көмегі тиеді деп ойлаймын