Абайдың
өмірбаяны.
Абай бала кезінде ширак, пысық
болмағанымен, елдегі шешен, ақын, ертегішілер әңгімесін тез ұғып
алатын зеректігімен, ынталылығымен ерекшеленген, Шортанбай, Дулат,
Бұқар жырау, Марабай, Шөжелерді тыңдап өскен. Анасы Ұлжан да шешен
болған, сөз қадірін білетін ортада өскен кісі. Оның ағасы (әкесі
Тұрланның інісі) Тонтайдың өлерінде кожа-молдаларға карап:
"Жазыла-жаэыла қожа-молдадан да ұят болды, енді өлмесек
болмас",—дегені халық аузында мәтел болып кеткен. Құнанбай
кажыныңда кеңінен толғап сөйлер тереңдігі, өз тұстастарының ғана
емес, шетелдік саяхатшылардың да назарына іліккен; Құнанбай қажы
"Ескітам" деген қоныстан медресе салдырып, өзінің және туыстарының
балаларын окытқан. Абай сегіз жасында өуелі сол "Ескітам"
медресесінде дәріс алып, ауыл молдасы Ғабит-ханнан оқыған. Әкесі
онын зеректігін байқағаннан кейін, 10 жасқо толған соң Семейдегі
Ахмет Риза медресесіне береді. Онда 3 жыл окыған, Медресенің үшінші
жылында ол осы қаладағы "Приходская школаға" да қосымша түсіп, онда
3 ай орысша оқиды. Бұл тұста М.О. Әуезовтің "Өзі тұстас үлкен-кіші
балалардың барлығынан сонағұрлым зейінді, ұғымтал жөне ерекше
ықыласты болған. Дәрісте арабша кітапты молдасының бір окып, бір-ақ
рет түрікшеге аударып берген сөздерін кі-тапка қарамай жатқа айтып
шыға алатындай зерек бола-ды. Сонымен дәріс үстінде оқылатын
сабақтарды ұғып білу Абайға өзге балалардан анағүрлым оңай тиген.
Көп уақытын алмаған. Сондықтан барлық артылған уақытын Абай өз
бетімен өзі сүйген кітаптарын оқуға жұмсап, көп ізденуге салынады.
...Оқуға кірген соң-ак, тез есейіп, ілім қуған кісінің калпына оңай
түсіп кеткен. Оқыған кітаптың көбіне сынмен карай білетін, сезімді
окушы бола бастаған. Өзінің әбден сүйіп, тандап оқыған ірі акындары
болады. ... Сол бала күнінде жаттаған кейбір өлеңдері ұлғайып,
көрілікке жеткен уақытына шейін есінен шықпаған, ұмы-тылмаған"
деген тұжырымы болашақ ұлы ақынның калып-тасу кезеңін айғақтайды.
Абай бір жағынан шығыс классиктері Низами, Сағди, Қожа Хафиз,
Науаи, Физули, Жәми, тағы басқаларды оқыса, екінші жаганан А.С.
Пушкин, А.И. Герцен, М.Е. Салтыков-Щедрин, Н.А. Некрасов, М.Ю.
Лермонтов, Л.Н. Толстой, И.А. Крылов, Ф.М. Достоевский, И.С.
Тургенов, Н.Г.Чернышевский мұраларын оқып, терең таныс болған,
Батыс әдебиетінен Гете, Дж. Байрон сияқты ақындарды оқып, түрлі
ғылым салалары бойынша зертгеулер жүргізілді. Есейген шағында, осы
өзі оқыған философ, ақын, ғалымдармен тең дәрежеде пікір
таластырып, олардың ішінен ірі ақындардың өзіне әсері болған кесек
туындыларын қазақ тіліне аударған. Аударған өлеңдері көркемдік
жағынан негізгі нұсқасымен тең түсіп, кейде асып та жатады.
Құнанбай Абайдың өзге балаларынан ерекше зеректігін ерте сезіп, оны
әрі карай оқытпай кайтарып алып, ел ісіне араласуға баулиды. Сөйтіп
13 жастағы Абай әке ықпалымен әкімшілік-билік жүмыстарына
араласады. Ол әке касында болған жылдарда қазақ даласындағы
әлеуметтік өмір қайшылықтарын жан-жақты тани түседі. Патша
үкметінің отаршылдық саясаты мен пара-қор орыс әкімдерінің,
жергілікті жарамсақ болыстар әрекеттерінің халық тағдырына кеселді,
зияндылығын айқын түсініп, соған карсы батыл қимылдар жасаған.
Алайда оның тамыры тереңде жатқанын, отарлау жүйесінің бел алып,
елдің кұрсауда қалғанын сезіп күйзелген. Патша үкіметінің
отаршылдық саясаты мен оның аярлығын түсінбей өзара қым-қиғаш
айтыс-тартыска түскен, танымы таяз болыстар мен ел билеушілеріне
қарсы күресуге бел буған Абай болыс сайлауына түсіп, жеңіп шығады.
1875 — 78 ж. Қоңыркекше еліне болыс болады. Бұл жылдары ез
қолындағы билікті пайдаланып, әділдік таразысын тең үстауға кұш
салды. Абай кейіннен, 1886 ж. Е.П. Михаэлистің ұсынысымен, Семей
облыстық статистика комитетінің толық мүшесі болып
сайланды. Абай 1880 ж. И.
Долгополов, А. А. Леонтьевпен танысып, олармен тығыз
қарым-қатынаста болған. Абай ел ісіне араласқан жылдарыңда
әділеттілгімен, білімділігімен көрініп, халық арасында беделі
өседі."
Абай
шығармашылығы.
Өлмейтұғын артына сөз
калдырған..." - дейді. "Адам өлмес" дегеннің мағынасы өзі өлсе де,
кейінгіге сөзі, айтқан ойы калады деген пікірге саяды. Абай "Өлең
сөздің патша сы" өлеңінде "сөз түзелді, тыңцаушы сен де түзел!"
-деп жүртшылықган ақындық сөзге зор маңыз беріп қарау-ын, поэзияның
жоғары қо-ғамдық міндетін түсіне білуін талап етті. Жаңа танымның
баурап аларлық күшін, жаңа ақындық сөздің құнын әрбір адамның тани
алатынына қа-зақ өмірінің сол кездегі жағ-дайында толық сенім арту
қиын да еді. Абай оны жақсы тү-сінді, мүны оның "Мен жаз-баймын
өлеңці ермек үшін" деген өлеңіндегі мына шумақ-тар толық
дәлелдейді: ..." Шу дегенде қүлагаң тосаң-сиды, Өскен соң мүндай
сөзді бұрын көрмей". Абайдың айтуы бойынша жан жүректе орын
тепкен. Жан адамның тыныс-тіршілігін, іс-әрекетін жүрек арқылы
басқарады. Егер жан жетілмеген болса, онда адамның іс-әрекетінде де
кемшілік болады. Ішкі дүниесі тазарып, жетілген адам ғана қателікке
ұрынбай, өмірде жаңсақ баспай, дұрыс өмір сүре алады. Адам
баласының бақыты оның жүрегінің тазалығымен тығыз байланысты деп
үйретеді Абай. Сонымен, жетілудің негізі – женді, жүректі жетілдіру
екен. Бұл – адамның ішкі нәзік болмысын тазарту деген сөз. Абай өз
шығармаларында жетілу жолдарын, олардың түрлі белестерін көрсетеді.
Әрбір адам осы жетілу жолдарынан өте отырып өзінің қай деңгейде
тұрғанын және өмірінің келесі белесін анықтай алады. Мәні терең
ашылып, келешегі айқындалғанда ғана адам өмірі маңызды болмақ. Абай
ілімі осылай әркімнің өмірінің мәнін ашып, оның келешектің жарқын
жолына шығуына мүмкіндік
береді.