Кіріспе
Азаматтық қоғам және құқықтық мемлекет
туралы толып жатқан ой-пікірлер, әр түрлі теориялар бар. Бұл
ой-пікірлердің, теориялардың көп болатын себептері тек қана
мемлекеттің, қоғамның мазмұнының өте күрделі болуынан немесе
олардың нысанының сан қырлы өзгеруінен емес, сонымен бірге
азаматтық қоғам мен мемлекеттің саяси билікті жүргізуі және олардың
іс әрекеті барлық таптардың, топтардың мүдде-мақсатына қатысты
болуы. Тағы да бұл мәселе қоғамдағы әр түрлі идеологиямен, саяси
партиялармен байланысты болуы.
Құқықтық мемлекетті қалыптастыру, дамыту
адам қоғамының көне заманнан негізгі мақсаты болды. Көне дәуірдің
ойшылдары: Сократ, Демокрит, Платон, Аристотель, Цицерон құқық пен
мемлекеттің өзара қатынасын инабаттылық, парасаттылық, әділеттілік
жолмен дамуын армандады. Аристотель: «Заң үстемдігі болмаса
демократия жоқ», – деді. Феодалдық дәуірде Н.Макиавелли, Ж.Боден
т.б. саяси қайраткерлер құқықтық мемлекет орнату төңірегінде көп
қиялданып, біраз пікірлер айтып кетті.
Құқықтық
мемлекет – тек парасаттылықтың, әділеттіліктің шынайы
белгісі ғана емес, сонымен бірге адамның бостандығын,
қадір-қасиетін, ар-намысын, теңдігін қорғайтын, демократияны
қалыптастыратын күш. Міне, қоғамның алдында тұрған осы
мүдде-мақсатты орындау мемлекеттің міндеті, ал осы бағытта
қалыптасқан құқықтық нормаларды орындау, сол арқылы заңдылықты,
құқықтық тәртіпті қатаң сақтауға үлес қосу адамдардың
міндеті. Құқықтық
мемлекет екі жақгы жауапты объективтік
процесс.
Құқықтық мемлекет орнату концепциясына
пікір айтып өте зор үлес қосқан атақты ғалымдар: Г.Гроцкий,
Б.Спиноза, Д.Локк, Ш.Монтескье, Д.Дидро, П.Гольбах, Т.Джефферсон,
Вольтер, Гельвеций, Кант, т.б.