Мұхтар Әуезов «Көксерек» повесіне
талдау
«М.Әуезовтің «Көксерек» әңгімесі аңыз сияқты
басталады да реалистік баяндау түрінде аяқталады... М.Әуезов өзінің
«Көксерек» әңгімесінде түрк аңыздарының ежелгі тақырыбын қозғаған.
Автордың «Көксерек» әңгімесі «Абай жолы» романымен бірге венгр
тіліне аударылды» (Йожеф Торма, Венгрия)
«Көксерек» повесі 1929 жылы
жазылған. Ал фильмы 1974 жылы жарыққа шыққан. «Көксерек» әңгімесі
мажар, поляк, монғол, неміс, эстон, голланд тілдеріне
аударылған.
М. Әуезовтің «Көксерек» повесі
– өзінің проблемалық өзектілігі жағынан, тақырыптық ерекшелігі
жағынан бітімі бөлек шығарма. Әңгіме сол дәуірде үлкен бағыт алған
адам-табиғат тақырыбына құрыла білген. Бұл, расымен де ұзын сонар
тақырып екені белгілі. Және де дәл сол шығармаларды оқу арқылы да
жазушы шабыт алғанын көреміз. Дж. Лондонның «Ақ азу» романындағы
көптеген детальдың «Көксеректе» де кездесуі кездейсоқтық емес.
Қасқырдың «өзінше ойлауы, өзіндік менінің» болуы да дәл сол «Ақ
азудан» алынған бөліктер еді. Шығарманың көркемдік деңгейі аса
жоғары болмаса да, типтік образ жасау, қазақтың қарапайым қойшы
баласын – Құрмашты жасауы үлкен құбылыс десек болады. Ал табиғаттың
рөліне көшкен Көксерек ше? Көксерек десе кез келген қазақтың
тітіренетінін, қозатынын жақсы білеміз. Мұндай ірі образ жасаудың
өзі – шеберлік. Шығарма тақырыбы мен тематикалық проблематикасы
және оның қазақы таным-ұғымға ыңғайлана құрылуы үлкен жетістік деп
білеміз.
Шығармада тек табиғат-адам
қатынасын ғана емес, сонымен бірге әке мен баланың арасындағы
текетірестің де, қас пен дұшпан арасындағы араздық та көрсетілген.
Бұл – үлкен адамзаттық мәселелер екенін белгілі. Қасқырлардың өз
ішінде бір-бірін жеп жатқанда, қасқырдың адамға шаппауы мүмкін
емес. Құрмаш өзінің хас жауы қасқырды аяғаны үшін де құрбан болып
кетті. Дұшпанға аяушылық білдіру керектігі де байқалады бұл жерде.
Әкенің, яғни Құрмаштың ағасы – Қасеннің де, әжесінің де
ескертпелері еш әсер етпейді. Үлкендер қауымы мұның жаман іс екенін
жақсы білді, себебі шынайы өмірдің қандай екенін түсінген жандар.
Ал Құрмаштың барлық адамға, көпшікке, қарсы келуінің өзі ажалға
қарсы келу болатын. Соңында ажал құшады, мұны шығарманы басыннан
бастап аңғаруға болады.
Шығармада, сонымен қатар,
Шығыстағы Шыңғыстаудың табиғаты жақсы суреттелген. Әсіресе, қасқыр
мінезді бұл табиғаттың тылсым сипаты шығарманың көркемдік көрінісін
одан әрі аша, айшықтай түсті. Шығармада шындық та жазушы Мұхтардың
өз өмірінен алған, ал жазушының өмірдегі шындығы да дәл осы
Шыңғыстауда болған оқиға болатын.
Жазушының «Көксерек»
шығармасын ерекше шығармалар қатарына қоса отырып, іргелі,
классикалық туынды ретінде қарастыруға
болады.
Мұхтар Әуезов «Көксерек» повесіне
талдау
«М.Әуезовтің «Көксерек» әңгімесі аңыз
сияқты басталады да реалистік баяндау түрінде аяқталады... М.Әуезов
өзінің «Көксерек» әңгімесінде түрк аңыздарының ежелгі тақырыбын
қозғаған. Автордың «Көксерек» әңгімесі «Абай жолы» романымен бірге
венгр тіліне аударылды» (Йожеф Торма, Венгрия)
«Көксерек» повесі 1929 жылы
жазылған. Ал фильмы 1974 жылы жарыққа шыққан. «Көксерек» әңгімесі
мажар, поляк, монғол, неміс, эстон, голланд тілдеріне
аударылған.
М. Әуезовтің «Көксерек» повесі
– өзінің проблемалық өзектілігі жағынан, тақырыптық ерекшелігі
жағынан бітімі бөлек шығарма. Әңгіме сол дәуірде үлкен бағыт алған
адам-табиғат тақырыбына құрыла білген. Бұл, расымен де ұзын сонар
тақырып екені белгілі. Және де дәл сол шығармаларды оқу арқылы да
жазушы шабыт алғанын көреміз. Дж. Лондонның «Ақ азу» романындағы
көптеген детальдың «Көксеректе» де кездесуі кездейсоқтық емес.
Қасқырдың «өзінше ойлауы, өзіндік менінің» болуы да дәл сол «Ақ
азудан» алынған бөліктер еді. Шығарманың көркемдік деңгейі аса
жоғары болмаса да, типтік образ жасау, қазақтың қарапайым қойшы
баласын – Құрмашты жасауы үлкен құбылыс десек болады. Ал табиғаттың
рөліне көшкен Көксерек ше? Көксерек десе кез келген қазақтың
тітіренетінін, қозатынын жақсы білеміз. Мұндай ірі образ жасаудың
өзі – шеберлік. Шығарма тақырыбы мен тематикалық проблематикасы
және оның қазақы таным-ұғымға ыңғайлана құрылуы үлкен жетістік деп
білеміз.
Шығармада тек табиғат-адам
қатынасын ғана емес, сонымен бірге әке мен баланың арасындағы
текетірестің де, қас пен дұшпан арасындағы араздық та көрсетілген.
Бұл – үлкен адамзаттық мәселелер екенін белгілі. Қасқырлардың өз
ішінде бір-бірін жеп жатқанда, қасқырдың адамға шаппауы мүмкін
емес. Құрмаш өзінің хас жауы қасқырды аяғаны үшін де құрбан болып
кетті. Дұшпанға аяушылық білдіру керектігі де байқалады бұл жерде.
Әкенің, яғни Құрмаштың ағасы – Қасеннің де, әжесінің де
ескертпелері еш әсер етпейді. Үлкендер қауымы мұның жаман іс екенін
жақсы білді, себебі шынайы өмірдің қандай екенін түсінген жандар.
Ал Құрмаштың барлық адамға, көпшікке, қарсы келуінің өзі ажалға
қарсы келу болатын. Соңында ажал құшады, мұны шығарманы басыннан
бастап аңғаруға болады.
Шығармада, сонымен қатар,
Шығыстағы Шыңғыстаудың табиғаты жақсы суреттелген. Әсіресе, қасқыр
мінезді бұл табиғаттың тылсым сипаты шығарманың көркемдік көрінісін
одан әрі аша, айшықтай түсті. Шығармада шындық та жазушы Мұхтардың
өз өмірінен алған, ал жазушының өмірдегі шындығы да дәл осы
Шыңғыстауда болған оқиға болатын.
Жазушының «Көксерек»
шығармасын ерекше шығармалар қатарына қоса отырып, іргелі,
классикалық туынды ретінде қарастыруға
болады.