Қазақстан – мейірімділік мекені

Эссе

Мейірімділік дегеніміз не? Мейірімділік - ол адам бойына бітетін өте жақсы қасиет. Мейірімділік адамдарға жақсылық жасау, көмектесу, қамқор болу, адал дос болу деп түсінемін. Мейірімді болу әр адамның қолынан келе бермейді, мейірімді болу үшін адамдар жайлы жаман ойламау керек, әр адамға көмек сұрағанда көмектесу керек, қызғаншақ болмау керек және адамдар тез татуласа білу керек, әділ болу керек, өтірік, өсек айтпау қажет. Мейірімді болған адамның есесі өзіне қайта айналып келеді дегенді анам әрдайым айтып отырады. Сондықтан адам əрқашан жақсылық жасаудан, мейірімділік жасаудан тынбауы керек, себебі əрбір адам өзі істеген əр ісі үшін сауап алады. Мейірімділік тек қана адамдар мен адамдар арасында ғана емес, сонымен бірге адамдардың жануарлармен, табиғатпен қарым-қатынаста да байқалады. Әр адамның мейірімді де қайырымды болуы оның отбасындағы тәрбиесіне , өскен ортасына байланысты. Қазақ халқы - өте жомарт, мейірімді, кеңпейіл, қайырымды, данышпан халық. Қарт ата-анасын қарттар үйіне тапсырмаған.Тіпті жер бетінде жыбырлаған жәндік екеш жәндікке де қиянат жасамаған.Барлығы Алланың жаратылысы деп қараған, оған қатігездік көрсетуге қорыққан .Осының бәрі келешек ұрпаққа көрсетілген үлгі-өнеге емес пе ? Егер жер бетінде барлық адамдар бір-біріне мейірімді болып, ешкімнің ала жібін аттамаса,қорлық –зомбылық көрсетпесе жер бетін тек жақсылық жайламас па еді.

Бұрынғы кезде қазақ халқы жетімдерін жылатпаған, жат елге қаңғыртпаған дегенді қазақ әдебиеті сабағында Марат Қабанбайдың «Бауыр» әңгімесін өткенде апайым Айгерім Сүлейменовадан естіп едім. Қанша жетім болса да бауыры Қалиді балалар үйіне тастап, хабар -ошарсыз кетіп, ес жинағаннан соң ағасы Манаптың іздеп келгендегі, оның мейірімге толы жүрегінің бар екенін дәлелдесе, туған - туыссыз жат қолында өмір сүрген інісінің бауырсыз өскедігі, ағасын мойындамай, жатсынып қалғандығы, оның мейірім көрмегендігін дәлелдейді. Міне, мейірімділік пен мейірімсіздіктің айырмасы. Мейірімділік – ол басқалардың игілігі үшін қамқор болу дегенді білдіретіндігін осыдан-ақ көруге болады. Адамдар бір-біріне жылы сезімдерін білдіріп, айналасындағыларға тек жақсылық ойлап, игілікті істер жасау арқылы ғана мейірімділікті таныта алады. Адамдардың бір-біріне деген мейірім шапағаты-әдептіліктің белгісі. Біз қазақ, қандай заман, қандай қиын күндері болсын бір-бірін сүйреген, тастамаған елдің ұрпағымыз. Біз қазақ, қуғын-сүргін кезеңінде де жер ауып келген өзге ұлт өкілдерін бауырымызға басып, тек солар ішсін, солар жесін деп барымызды ауызына тосқан қазақтың ұрпағымыз.

Мейірімділіктің жоғалуы – қазақтығымызды жоғалтумен тең дегенді естуіміз бар ғой, солай ма, достарым?! Адамдар бір-біріне тек жақсылық, қуаныш, ізгілік , мейірімділік, сүйіспеншілік сыйлап жатса, қандай жақсы болар еді.

Нұрсайын Мерей

Маңғыстау облысы Түпқараған ауданы Форт-Шевченко қаласы Е.Өмірбаев орта мектебі 5-сынып оқушысы