Құтыруға үй және жабайы жылы канды жануарлардың барлық түрі, сондай-ақ адамдар да бейімді. Вирусқа ең көбірек иттер қатарынан (түлкілер, жанат тәрізді иттер, қасқырлар, қорқау қасқырлар), сусар, кеміргіштердің кейбір түрі және мысықтар қатарынан жабайы аңдар сезімтал келеді. Адамдар, иттер, мүйізді мал, жылқы, шошқалар бірқатар дерлік аз сезімтал келеді. Құстардың бейімділігі төмен екендігі анықталған. Жас малдар ересек малдарға қарағанда вирусқа көбірек сезімтал болады.

Малдың залалдануы, ең бастысы, алиментарлық жолмен болды — сальмонелдермен контамирленген сүт, көк сүт, суды берген кезде. Сирегірек тыныс алу органдары, кіндік арқылы, енесінің құрсағында (әсіресе қозылармен құлындарда) залалдануы мүмкін. Шошқалардың ауру жұқтыруы көбінесе қасапхана қалдықтарын, ет-сүйекті және балықты ұндармен, құрама жемдермен, оларға сальмонелдер тұқым сепкенде болады.

Қой өсіру құрылыстардың арнайы (қора-жайлардың) болуын талап етеді. Оларда қыста және ерте көктемде төлдейтін саулықтарға арналған жылы күркесі бар бөліктер (төлдеу бөлмесі), асыл тұқымды қошқарларға арналған бөлік, жынысы мен жасына қарай әртүрлі қой бөліктері (қоралары) болады.

Ауылшаруашылық жануарлары эхинококкозы көбінесе интенсивті малшаруашылық аудандарда кездеседі