Әлемде баланы тәрбиелеуден асқан игі іс жоқ...

Бала – біздің болашағымыз! Баланың түп казығы, алтын ұясы-отбасы. Адам баласы дүниеге келгеннен бастап, сол ортаға бейімделіп, осында ер жетеді. Әке-шаңырақ иесі. Әйел-отбасының ұйтқысы. Баланы өсіріп тәрбиелеу –ата-ана міндеті. Бала әкеден ақыл, анадан мейірім алады. Баланы өсіру, оны азамат етіп тәрбиелеу кезек күттірмейтін мәселелердің бірі. Сондықтан да әр ата- ана жауапкершілікті сезініп, балаларының алдында өздерін дұрыс ұстап, ғибраты мол әңгіме айтып, жүріс –тұрысымен, іс –әрекетімен үлгі бола білуі керек.

Отбасы – ол шағын мемлекет. Өткенге көз жүгіртер болсақ, халқымыз тамаша салт дәстүрлерді ұстанған, балалар үлгі-өнегені бойына сіңіріп өскен.

Ал қазір қалай? Қазір баланың сана сезімін улайтын айғақтардың мысалы ретінде телеарнадағы, ұялы телефондағы түрлі бағдарламаларды айтуға болады. Олар бала психологиясына кері әсерін тигізбей қоймайды. Сондықтан да, қазіргі таңда балаларға кітап оқытып, кітаптың берер тәрбиелік мәні өте зор екенін ұғындыру керек. Бала бойына ұлттық құндылықтарды сіңіріп өсіру қажет. Жат қылықтан аулақ болуға, барлық жерде, үйде, мектепте, қоғамдық орындарда, өзін –өзі дұрыс ұстауын санасына құйып отыру қажет.

Тәртіпті де тәрбиелі ұрпақ тәрбиелеу-отбасы мен мектептен алған үлгі- өнеге жиынтығының жемісі. Мектептегі тәрбие жұмысының нәтижелігінің бір ұшы ата-аналармен, мектептің бірлескен әрекетінде екені еш уақытта күмән туғызбайды. Мұғалім мен ата-аналардың өзара қатынасы міндеттерінің ең негізгісі — психологиялық-педагогикалық білімдерін көтеру болып табылады.

Қазіргі таңда: «Ұлттық сана сезімі жоғары, рухани ойлау дәрежесі биік, мәдениетті, еңбекқор, іскер, бойында басқа да игі қасиеттер қалыптасқан Қазақстан азаматын тәрбиелеу ата-ана мен мектептің міндеті. Ұстаздар жүйелі жоспар құрып, шәкірттерімен ақылдасып, ата –аналармен бірлесе жұмыс істегенде ғана үлкен нәтижелелерге ие болады. Ең бастысы мектеп қабырғасында әрбір ұстаз өзі атқаратын тәлім-тәрбие ісін ғылыми тұрғыдан ұйымдастырып, шәкірттерін жан –жакты біліп, ата- аналармен тығыз байланыста болу кажет.

«Тәрбие тал бесіктен»-дейді атамыз қазақ. Тал бесіктен жер бесікке дейінгі баланың өсіп жетілуінің негізі отбасында жатыр. «Сүтпен сіңген мінез сүйекпен кетеді» деген сөз ата –ана тәрбиесінің күштілігін айқындайды. Қазақ еліміздің болашағы білім мен тәрбиеге байланысты. Ал тәрбиенің басты ұясы отбасы –мемлекеттің негізгі буыны. Сондықтан да бала тәрбиесіне немқұрайлы қарамай, ата-ана, мектеп боп жауапкершілікпен қарайық дегім келеді.