«Ана сен бакыттысын»

Ана сен бақыттысың, жыламағың!

Жай түсіп жатқанда да құламадың

Тәңіріңнен мен едім ғой сұрағаның

Сондықтан жыламағың, жыламағың!

Бармын ғой тірімін ғой, қасындамын.

Өлмеймін, мен өзіңдей асылданмын.

Таусылып, өз-өзіңнен шашылмағың,

Байырғы берекеңді қашырмағың.

Мен сенің қанықпын ғой көз жасыңа

Өзім кепіл тот басып, тозбасыма.

Екі жыр жазсам саған бірін арнап

«Ана» деп жаздым ылғи сөз басына.

(Тәңірім кеше көрсін кесірімді)

Аспанға жазам сенің есіміңді!!!

Ана,сен бақыттысың, тербете бер

Құба талдан иілген бесігімді…

Ей өмірім зымырап барасыңба

Дүниенің ағын да, қарасын да, 
Мыңқ етпейсің, қабылдап аласың да. 
Қарасымен шамаң жоқ таласуға, 
Ей, өмірім, зымырап барасың ба? 
Жер мен көктің желпініп арасында, 
Желігесің, түсесің қара суға. 
Құйын қуған қаңбақтай аласұра, 
Ей, өмірім, зымырап барасың ба? 
Мен отырмын теңіздің жағасында, 
Бересім де жоқ оған, аласым да. 
Мені тастап, толқындар, ағасың ба? 
Толқынданып, өмірім, барасың ба? 
Шаң шығарып ізінен құйындаған, 
Барасың ба, өмірім, қиындаған? 
Сыйын маған, 
Ей, өмір, сыйын маған, 
Сыйыңды алам мен сенің бұйырмаған