Анамның алақаны

Анамның алақаны – мен үшін мейірім мен жылулықтың символы. Ол алақанның әрбір тиген сәті – жан дүниеме тыныштық сыйлап, жүрегімді жылумен толтырады. Анамның алақаны балалық шағымның ең жылы естеліктерінің бірі болып мәңгі есімде сақталады.

Сәби кезімізде анамыздың алақаны біз үшін бүкіл әлем болды. Сол алақанмен ол бізді әлдиледі, жұбатты, тамақтандырды, аялап өсірді. Анамның алақаны үнемі жұмсақ, бірақ қажырлы. Ол алақан қаншама қиындықты еңсеріп, маған өмірдің ең бағалы сабақтарын берді.

Қиналған сәттерде де, қуанышта да мен ең алдымен анамның алақанын іздеймін. Оның ұстамы – тыныштықтың, қорғанның, шексіз махаббаттың белгісі. «Ана қолының жылуы» деген сөз тек жай сөз тіркесі емес, ол – шындық, өмірлік шын сезім.

Анамның алақаны – маған еңбек пен адалдықтың, төзімділік пен сабырлықтың үлгісі. Ол қолдар отбасын бағып-қағып, бізді өсіріп, әрқашан жақсылыққа жетеледі. Сол алақанмен жасаған тамақтың дәмі де, сипаған сәттегі сезім де ештеңемен тең келмейді.

Ана алақаны – жүректің жалғасы тәрізді. Онда тек еңбек емес, махаббат, үміт пен сенім, қорған мен қамқорлық қатар тұрады. Анамның алақаны – менің өмір жолымдағы ең асыл, ең киелі нышан.

Әрбір бала анамыздаң барында бағалай алсай екен. Ана махабатына ештеңе жетпейді. Ешбір нәрсе анамыздың махабатына жетпейді. Аналарымыз бақытты болуға лайық жан. Ананы ешкімге теңестіре алмаймыз