Бала тәрбиесі ортақ міндет.

Тәрбие адам баласының дүние есігін ашпас бұрын ананың сүті арқылы берілетін баланың бағдары .Әр бала үшін ата-анасы оның басты ұстазы болып саналады.Әрбір ата-ана баласының жақсы жетілуін, жақсы мінезді, тәрбиелі, еңбекқор, табысты болуын қалайды. Мұның шешімі балаңыз қандай болуын қаласаңыз, өзіңіз сондай болыңыз. Өйткені бала айтқанымызды емес, бізден көргенін істейді. «Ұяда не көрсең, ұшқанда соны ілерсің.» «Алдыңғы арба қайда жүрсе, соңғы арба сонда жүрер» деген мақал-мәтелдер де осыны көрсетеді.

Тәрбие – тал бесіктен де те бекер айтылмаған.Адам баласы шыр етіп дүниеге келісімен тал бесіктен, жер бесікке дейін тәлім-тәрбиені бойына сіңіріп өседі.Адамның бәрі жас шыбық секілді. Жас шыбықты қалай баптасаң, ол солай өркен жайып өсе береді. Біздің мына жарық дүниедегі ең басты мақсатымыз– ұлағатты ұрпақ тәрбиелеу. Бала тәрбиесі қажырлы еңбек пен ізденісті қажет етеді.

Бала үшін тәрбиенің тал бесігі – отбасы. Бақытты балалық шағының алаңсыз өтуі ата-анаға байланысты болса, балабақшада тәрбиешіге байланысты.Сондықтан да бала тәрбиесіне баршамыз бір кісідей атсалысуымыз керек. «Жұмыла көтерген жүк жеңіл» демекші,бірігіп жұмыс істесек көптеген жетістіктерге ,жаңа мүмкіндіктерге қол жеткізетініміз сөзсіз.

Бала – әрбір ата-ананың үкілеген үміті. Болашағынан зор үміт күттіретін баланың болашағы жарқын болуына бей-жай қарамағанымыз жөн. Себебі бала – елдің ертеңі, ұлағатты ұрпақтың жалғасы.

Мен тәрбиешімін.Тәрбиеші мамандығын таңдағанымда әр балаға барынша саналы тәрбие мен сапалы білім беремін деген қағиданы берік ұстандым. Сондықтан да қазіргі таңда «Балалардың бір минут та уақыты бос өтпесін» деп барынша жан-жақты ізденіп, балалардың жаңа дүниені үйренуі жолында дайындық жұмыстарын жасаудан шаршаған емеспін.

Бала тәрбиесінің қалыптасуына балабақшаның сіңіретін еңбегі зор. Әдептіліктің алғашқы әліппесін үйренуіне, жаңа ортаға бейімделуіне, достар табуына, жаңа білім алып, ұлттық құндылықпен сусындауына барлық жағдайды жасап келеміз.

Дүниені жаңа танып, әлемді өз көзқарасымен қабылдап келе жатқан бүлдіршіндердің жанына анасынан кейінгі жақыны – тәрбиеші. Сондықтан да балаларымды таңертең жақсы көңіл күймен қарсы алып, кешке күліп шығарып саламын. Менің бүлдіршіндерімнің тәрбиесі: «Сәлеметсіз бе!» деген бір ауыз сөзден басталады. Ең алғаш бала бойына сіңірген тәрбием де, тәлімім де осы. Ата-бабаларымыз «Сәлем сөздің анасы» деп текке айтпаған. Үлкенге құрметпен, кішіге ізетпен қарайтын жас ұрпақ санын арттырып, бүлдіршіндерді ұлтжандылыққа баулып,мықты тұлғаны өсіріп, тәрбиелеу біздің басты міндетіміз.

Жақсы өнеге көрсе бала бүгінде, еңбегімен қуантады түбінде» немесе «Ертең өзің қалмау үшін табаға, жақсы өнеге көрсете біл балаға» деген Жүсіп Баласағұн бабамыздың аталы да баталы сөзін бағдар етіп ұстансақ бала тәрбиесінде баршамыздың жоғарғы жетістіктерге жететінімізге ешкімнің күмәні жоқ. Келешекте олай болса, осы берілген тәрбие ұрпақтан ұрпаққа жалғасады