ЭССЕ "Мен.Мектеп.Ұстаз"

МЕН. МЕКТЕП. ҰСТАЗ.

Біз үшін мектеп біздің екінші үйіміз және ұстаз біздің екенші анамыз. Мектеп-білім саласының ордасы. Мектепті білім айданындағы кемеге тенегім келеді. Осы кемеде бала он бір жыл уақытын өткізеді. Мектепсіз адам баласы білім ала алмайды. Мектепте баланы жазуға, оқуға, мәдинеттілікке, тәрбиеге үйретеді. Бұл мектепте тұлғалар да, әлемді идірген ағаларымыз, апаларымыз да, сізде, бізде білім нәрімен сусындадық. Мен мектептен өзіме сырымды бөлісетін, ойнап күлетін адал достар таптым. Біздің гимназия қаланың ең керемет мектептерінің бірі. Гимназиямыздың отыз жылдан аса тарихы бар.

«Ұстаздық еткен жалықпас үйретуден балаға» дегендей, ұстаз бен шәкірт арасындағы байланыс өте маңызды. Бұл ата мен ананың баласына беретін сүйіспеншілігімен бірдей. Ұландардың бойына білім мен адамгершілікті, мейрімділікті, адалдықты, жанашырлықты оларды үлгілі азамат етіп қалыптастыруда, адам қатарына қосуда зор үлес қосып, мол еңбек ететін де - біздің мейрімді ұлы ұстаздарымыз. Ұстаз болу қиын бірақ осы дүниедегі ең жауапты да, ең қадірліде мамандық- осы. Ұстаз-жас ұрпақтың рухани суретшісі. Ұлағатты есімнің иесі.Сондықтан әрбір тұлға өз ұстазын сыйлау керек!

Мектеп - бұл біздің алтын ұямыз. Осы мектеп қабырғасында өткен әрбір керемет қуанышты сәттер біздің жүрегімізде мәңгі қалады. Осы уақытқа дейін мектептен рухани азық, көкірегіме адамгершілік нұрын құя білген ұстаздарыма айтар алғысым шексіз. «Тарыдай болып кіресің, таудай болып шығасың» деп бекер айтпаған. Себебі балалық шақтың ыстық кезі ол - мектеп.

Калабай Айсана Булатовна

10В класс оқушысы