Күз

Cары күз сағынышым ба

сарғайып санамда тұнған?..

Жететін жылдардан жылға

үзілген жапырақ жырлар.

Сары күз мұңдарым ба екен

төгілген саудырап үнсіз?..

Ызғары ұрмады ма екен...

себебі... жер сыз...

Сары күз, келбетің бөтен

сұрланып шыға келесің.

Бұлттарың бүркелеп өтер

өткеннің ғажап елесін...

Сарыала жапырағыңда

ақынның арманы қалған.

Бір таңды атырамын да

бір жырды отырам жалғап...

Қаңқылдап сарыала қазың

төбемнен ұшып барады.

Қаламұш жанымның назын

төгуге ғана жарады...

Нәзипа Алдабергенқызы