«Мен балалар мен мұғалімнің кәсіби өмірін тереңірек таныған сайын, педагогкика оқулықтарынан мен өзіме деген, мұғалімге деген және өз оқушыларыма деген сүйіспеншілікті көре алмадым»-деп ашынады ізгі педагог Ш.Амонашвили. Әрине бұл пікірге менде қосылар едім.Әр оқулықта ғылыми терминдер мен ғылыми әдіс-тәсілдер,тұжырымдамалардан басқа ештеңе көре алмайсыз. Ш.Амонашвили бұл еңбегінде күлкіні іздейді. Әрине ол алдамшы күлкіні емес, жанды, адам жанын нұрландыратын күлкіні іздейді. Адамдардың өмірінен күлкінің, табиғаттан гүлдердің жоғалғанын елестетіп көріңізші.