ЭССЕ «Адамның табиғатқа
әсері»
Адам
баласы өзі пайда болған алғашқы
кезде табиғатқа тәуелді болды. Табиғатқа
табыну алғашқы қауымдық қоғамда басты орын алды. Бірте-бірте халық
санының артуы, шаруашылық салаларының
дамуы, өнеркәсіптің өркендеуі адамның
табиғатқа ықпалын арттыра
түсті. Орманды жерлердің өртелуі,
кәсіптік мәні бар жануарларсанының азаюы (тіпті жойылуы)
адамның ойланбай жасалған іс-әрекетінің нәтижесі. Бір кезде
"табиғатты таусылмайтын қазына" деп есептеп, "табиғаттың бермесін
тартып алу" деген теріс көзқарастардың әсерінен табиғат
талан-таражға түсті. Табиғат заңдылықтарын ескермей жүргізген
іс-әрекетімізден, табиғат тепе-теңдігі бұзылды. Бұл казіргі кезде
адамның өз тіршілігіне де зор қауіп төндіріп
отыр.
Әрбір халықтың табиғатқа деген
қарым-қатынасы, жанашырлық сезімі тарихи дәуірлерде
қалыптасады. Қазақ халқы ұлан байтақ даланы ғасырлар бойы мал
шаруашылығына дұрыс пайдалана білді. Әрбір түліктің өзіне тән
өрісін де тандай біліп,
жазда жайлауға,
қыста қыстауға, т.б. орын ауыстырып тұруы
табиғатқа деген қамқорлығының құнды көрінісі. Халқымыз кең байтақ
жайылымдарды жыл мезгілдеріне сай дұрыс әрі тиімді пайдалана
білген. Халқымыздың асыл
азаматы Міржақып
Дулатұлы 1910 жылы
жазған мақаласында төрт түлік
малдың халық өміріндегі алатын
орнын ерекше атап көрсеткен.
"Мал оның күнкөріс көзі.
Оның барлық мүддесі мал төңірегінде, игілікті өмірге қолын
жеткізетін иен дәулеті де осы мал байлығы... Табиғаттың кейбір
заңдылығын бақыламай, білмей отыра алмайды", — деген ойлары өте
орынды айтылған. Бір кезде халқымыздың көзінің карашығындай корғап
келген жайылымдарының казіргі тағдыры
мүлде сын көтермейді.
1954 жылы
басталған тың және тыңайған жерлерді
игеру деген жаңсақ ұранмен
миллиондаған гектар жайылымдар босқа жыртылды. Ондай жерлерде алдын
ала ғылыми зерттеулер жүргізілмеді және әрбір аймақтың жергілікті
табиғи жағдайлары ескерілмеді.
Ғалымдардың деректері
бойынша Қазакстанда 180 млн га мал
жайылымының 30 млн га алқабы мал тұяғынан тозаңы шықты, 50 млн га
жер су тапшылығынан жарамсыз күйге ұшырады. Бірнеше жылдың ішінде
еліміздің солтүстік аймақтарындағы шұрайлы жерлер эрозияға (желдің
әсерінен) ұшырап, не егін егуге, не мал жайылымына жарамай қалды.
Мұндай мысалдарды Жер
шарының басқа аймақтарынан да
келтіруге болады. БҰҰ сарапшыларының мәліметі бойынша, Жер
шарындағы құрлықтың 30% алқабы қазіргі кезде
техногендік әсерден шөлді аймаққа айналған. Бұл көрсеткіш жыл сайын
6 млн г-ға өсіп отырғаны да
белгілі.
Өнеркәсіптің өркендеуіне байланысты
пайдалы қазбаларды өндіру кезінде жылына 100 млрд т-дан астам тау
жыныстары қопарылады. Осы жер қойнауынан алынатын шикізаттың бар
болғаны 10%-ы дайын заттар жасауға жұмсалады да, қалған 90%-ы
жарамсыз қалдықтарға айналады.
Адамның ойланбай жасалған
іс-әрекеттерінің әсерінен жануарлардың көптеген түрі
жойылған. 1600 жылдан бастап қазіргі
кезге дейін құстардың 162, сүтқоректілердің 100-ге жуық түрі
біржола жойылып кеткен. Олардың көпшілігінің жойылуына тікелей
адамдардың шектен тыс аулауы әсер
еткен.
Кейде өсімдіктер мен жануарларды бір жерден екінші жерге
алдын ала ойланбай жерсіндіру де пайдалы бола бермейді. Мысалы,
Аустралия жерінде жабайы қояндардың көбейіп кетуі, кактустың қаптап
өсуі ауыл шаруашылығына орасан зор зиян
келтіруде.
Қоршаған ортаның өнеркәсіп
орындарынан, көліктерден, тұрмыстық өажетінен бөлінген
улы газдардан ірі қалалардың ауасы ластануы кең өріс
алуда.
Соңғы кезде
ауаның радиоактивті
заттармен көптеп ластануы
адамзатты көбірек толғандырып
отыр. 1986 жылы сәуір айында
болған Чернобыль экологиялық
апатынан табиғатқа орны толмас
орасан зор нұқсан келді.
Арал
теңізінің көлемі соңғы 40 жыл
ішінде 60%-ға азайды. Балқаш көлінің көлемінің кемуі де
жылдан-жылға айқын байқалуда.
Қазіргі кезде Қазакстанның
көптеген өңірі экологиялық апатты аймақ деп аталады. Соның
мысалына Семей
полигонын атауға болады. Оның
аумағы шамамен 18 мың км2 алқапты камтиды. Семей
полигонында 1949—1989 жыл аралығында 500-ге жуық жарылыс болып,
сынақтар өткізілген. Осындай жойқын
жарылыстардан Семей өңірінің табиғаты да,
халқы да өте ауыр зардап шегуде. Мұндай әр түрлі деңгейде
жүргізілген сынақтар мен арнайы
жарылыстар Қазақстанның 34 жерінде жүргізілгені
белгілі болып отыр.
Қазақстанда атом
энергиясын халық игілігі үшін
пайдалану мақсатында 1963 жылдан
бастап Ақтау қаласында Каспий
теңізінің суын тұщыландыру
қондырғысы жұмыс істейді. Ол
қондырғы "БН—350" деп аталады. Онда тәулігіне 120—150 мың
м3 теңіз суы
тұщыландырылады.
Көрнекті ғалым
В.И.Вернадскийдің айтуы бойынша, адам қуатты геологиялық күшке
айналып отыр. Ноосферадағы табиғат пен қоғам
арасындағы өзара үйлесімділікті сақтау, биосфераны жасампаздықпен
көркейту жер бетіндегі барлық адамдардың бірлесе отырып, жұмыла
жұмыс атқаруын қажет етеді.[1]