Сабақтың
ортасы
|
Қара
өлең Қалқам, Мен
Лермонтов,Пушкин де емен, Есенинмін
демедім ешкімге мен. Қазақтың қара
өлеңі – құдіретім, Онда бір сұмдық
сыр бар естілмеген.
Жат жерді жастанғанда
жазатайым, Қанымен жазды,
мүмкін, ағатайым. ...Қасиетіңнен,
қара өлең , айналайын, Қазақтың дәл
өзіндей қарапайым.
Ақынмын деп қалай мен айта
аламын, Халқымның өзі
айтқанын қайталадым. ...Күпі киген
қазақтың қара өлеңін, Шекпен жауып
өзіне қайтарамын...
Поэзия! Менімен егіз бе
едің? Сен мені
сезесің бе, Неге
іздедің? Алауратқан
таулардан сені іздедім, Қарауытқан
таулардан сені іздедім.
Сені іздедім кездескен
адамдардан. Бұлақтардан,
бақтардан, алаңдардан. Шырақтардан,
оттардан, жалаулардан, Сені іздедім
жоғалған замандардан.
Сені іздедім досымнан, қасымнан
да, Ақша бұлттан
іздедім, жасынан да, Сен де дедім ақ
нөсер ашылғанда, Қызыл-жасыл
шұғыла шашылғанда, Көкжиек пен
көкжиек қосылғанда.
Сені іздедім сезімге у шараптан
да, Минуттерден
іздедім, сағаттан да, Сені
іздедім. Іздеймін тағат
бар ма? Сені маған егіз
ғып жаратқан ба?
Табиғат! Жанымды алсаң,
алшы менің Бір үзік жерге
түскен тамшың едім. Мұқағали
жоғалса не істер дейсің, Артымда қалсын
елім, қалсын жерім. Осынау
қарапайым қара өлеңде қанша құндылық, қанша ұлылық жатыр десеңші.
Сірә, ақын «Елім, маған не берді деп емес, мен еліме не бердім» деп
өмір сүрген сияқты.
|
Мұқағалиді ақын еткен де, мәртебесін
биіктеткен де, ақындық ғарышқа самғатқан да- осы қазақтың қара
өлеңі.Ақын осы қара өлеңді бағалайды, бас иеді, тағзым
жасайды.
Аламан бәйге
оза шауып, өлең-жырда шашасына шаң жутпайтын ерен жүйрік, талантты
тұлға Мұқағали ақынның өмір жолы әр
алуан Жазылар
естеліктер мен туралы, Біреулер жан
еді дер өр тұлғалы Біреулер тұлпар
еді дер де мүмкін, Бүтінделмей
кеткен бір ер-тұрман.
|
|
Интербелсенді тақта/
компьютер
|