Ілияс Жансүгіров «Райхан »пьесасынын үзінді сценарий

Ілияс Жансүгіров «Райхан »пьесасынын үзінді

Имаш:Міне ,сүйтеді бұл.Жөніңмен жығылмай,ала өл.Мен –газетлатынша таны,тап тартысынан хабардар бол,ағымдағы саясаттан да хабардар бол,-деп қашаннан қақсаймын?Мен өрге сүйресем,сен мені көрге сүйрейсің.Қайдағы, әл і ескі дүниеден арылып шыға алмайсың.Ескі көзқарасыңды жоя алмайсың.Осымен мені күйдіресің. Күлей:Имаш,жай сөйлесейік.Сен мені артта қалдың деп айыптайсың.Саясаттан хабардар бол-дейсің;саясаттан не айттың маған?Газет оқы дейсің,танымасам қалай оқиын?Қолың босында жөн көрсетіп бер деп,оқу құрал да әкелдім,неше әріп үйреттің?Курсқа кірейін деп едім,үй шаруасынан босаттың ба? «Байқай тұрмен»күніміз өтіп келе жатқан жоқ па? Кейде үйге қонған қонағымдай сөйлейтінің не? Ал ,мен оқиын.Кіргіз мені оқуға Әйтпесе құр маған айқайлағаныңа сауаты ашылы ма?

ИМАШ:Міні,ақымақтығың сенің.Саяси сауатты курсте деп түсінесің!Оқу қағазда емес,өмірде.Тап тартысында.Тап тартысы базарда,қазанда емес,айналада.Өмірде.Мен саған осыны білмейтініңе күйемін.Сенің осы істеп отырғандығың саяси сауатсыздығың десем,қайдағы оқу құралды ,курсты айтасың!

Күлей:Не істедім мен?

Имаш:Әлгі қызды неге үйге түсіресің?

Күлей:Қыздың несі бар?

ИМАШ:Несі бар?Пәлесі бар артында.

Күлей:Қойшы,не ғыпты оған?

ИМАШ:Үйі конфикеленген,әкесі абақтыда.

Күлей:Ондайлар аз ба ,қазір?

ИМАШ:Мына саяси соқырлығың.

Күлей:Қойшы ,жаным,сен де жоқты айтады екенсің.Олар мұндайлыққа ұшырап қалғанда,есіктен қаратпаймын дегенің адамшылық емес.ана жылы отпускіде ауылына барғанымызда Ғазиза жеңгей осы қызына арнаған отауын тігіп ақ күтпеп пе еді?Дәм татқан құдыққа түкірме деген қайда?

ИМАШ:Ол күнде деп,енді,ол күнде… Бүгін неткен соң… Біз вообщен сақ болуымыз керек. Қазір бай, кулакке шабуыл күшейіп отырғанын білесің бе? Ауылдағы астық, ет науқандарына бай, кулактар неше түрлі құтырған түрде қарсылыққа қылады. Малын жасырады, бытыратады. Қала-қалаға сіңеді…

Күлей (тамсанып). Не деді-ау! Бірақ мына сорлыларға тым обал қылған. Кемпір,шал. Сен ғой, көрмейтін білмейтін кісідей тақ бұл қызды «жауым» дей алмайсың. Керегі жоқ. Күн бір жауса, терек екі жауып қайтесің. Көз көрген Имаштар еді,қол ұшын берер-депті. Бұлар, барында батып ішкен үйіміз болатын. Енді мынадай болдың деп, құйрықты сыртқа салғанымыз келісе ме?...

Имаш. Солай екені ғой солай… Бірақ үйі конфискеленген жат, элементтерді үйіне сақтады-демей ме? Кімнің аузына қақпақ боласың!

Күлей. Түк те етпейді. Қайта сен жәрдем қылатын кісі. Қызды қумай-ақ қоялық! Тұра тұрсын, осында. Оқуға ма, бір жерге орналасар. Қайта мен, ауылға барып, қайтатын болсам, сеенің тамағыңды қылып берер, өзің бар деп жүрсің ғой! Үйді қарауға да кісі керек…

Имаш (тұрып кетіп). Білмеймін, мен білмеймін. Тек саяси жағынан қара дегенім. Түбінде осыдан бір сөз ере қалса, «Қашан айтып едің»деп жүрме!