ЛОГОРИТМИКА

Қатты нөсер

Қатты нөсер басылды (жаймен тырсылдатады)
Күн жарқырай ашылды (қолдарымен күн жасайды)
Көктен төмен әдемi кемпiрқосақ шашылды (жарты доға жасайды)
Тәулiк бойы тынбайтын,
Болайықшы ақ жаңбыр (ақырын жауған жауын тырсылын жасайды)
Астан-кестен жауатын
Өткiншi ендi бiз жаңбыр (тез-тез жауған жаңбыр тырсылын келтiредi)

Құймақтар
Қамырды илейміз – ух - тух! Ух - тух( жудырығын түю, жазу)
Табаны қыздырамыз,
Ух - тух, Ух - тух! ( екі қолмен шеңбер жасау)
Ди - ди -, ла - да - құймақ пісіреміз
Хлоп - шлеп, хлоп - шлеп!
Құймақ ыссы! ( қолдарын алға созып, шеңбер жасай отырып, алақанға «үрлеу»

Жаңбыр кап!
Құс: кар, кар, кар (қанаттар)
Жел: хлоп, хлоп, хлоп! (алақанды шапалақтау)
Жаңбыр: кап, кап, кап ( алақанын тізеге соғу)
Аяқтар: шлеп, шлеп, шлеп! (аяқтарын кезекпен топылдату)
Балалар: Ха, ха, ха! (алақандарын жайып, қолдарын алға созу)
Мама: Ах, ах, ах! (екі қолмен басын ұстап, басын шайқау)
Жаңбыр: Кап, кап, кап! (алақанын тізеге соғу)
Бұлт: Бах, бах, бах! (аяқтарын тарсылдату)

Шар
Тез шарды үреміз (қол саусақтарын біріктіру, сосын жазу)
Шар үлкейе түсті (жаймен қолдарымен екі жаққа созу)
Шар кенет жарылып кетті (алақанын шапалақтау)
Жел шығып кетті (алақанға үрлеу)
Шар жіңішке, кішкене болып қалды (қолды бір - біріне қосу)

Шапалақта
Кел балақан, балақан!
Шапалақта алақан
Жай, жай, жай!
Қозғап барлық денеңді.
Қолды қатты соқ енді,
Сарт, сарт, сарт.