Тусупов Асанали

«Менің ішкі жанымның әлемі»

Қазіргі жиырма бірінші ғасыр - ақпараттық технологиялар ғасыры. Мен үшін осы эссенің тақырыбы ерекше . «Неліктен ?» деген сұраққа жауап берсем қазіргі технологиялар - адамдар арасындағы қарым-қатынас жасаудың негізгі құралы. Бұл біздің қарым - қатынасымызға көптеген өзгерістер алып келді. Менің ойымша қазіргі заманда адамдар осы технологиялардың пайда болуымен, олардың ішкі жан дүниесі елеусіз қалып, көбінесе сыртқы келбеткекөп мəн беріле бастады. Тағы бір кемшілік: адамдардың сөздік қоры да азайып кетті.

Мен үшін, кез келген адамтек сырттай сұлу ғана емес, ішкі жан дүниесі де сұлу болуы қажет. Ол үшін бұрыннан келе жатқан тəрбиенің негізгі құралдарын: кітаптарды оқу, ұрпақтан-ұрпаққа келе жатқан тәлім-тәрбиені бойға сіңіру қажет. Біздің менталитетімізге сай қазақ педагогикасының ғұлама ғалымдарының еңбектерімен танысу.

Ішкі жан дүние сұлулығы деген сөзді естіген кезде ең бірінші ойыма, барлық адамда болуы керек нəрсе – имандылық, адамгершілік, кішіпейілділік, ар-ұят қасиеттері болуы керек деп білемін. Кішіпейілділік қасиет- үлкенді сыйлау, асылды ардақтау үшін. Ар-ұят - қазақ қызының ең асыл қазынасы деп білемін.

Әрбір адамның жан дүниесі ашылмаған сыр сандықтай,құпия жабық кітап деуге болады. Адамдардың ішкі сыры өзі үшін қымбат болғанымен, жат адамдар үшін біреудің құндылығы түкке тұрғысыз дүние болуы да мүмкін.

Мен ... Өзім туралы сөз қозғалса, ойланыңқырап қалатыным рас.Себебі мақтаншақ та, ынжық та емеспін.Тек айтар сөзімді әуелі ой елегінен өткізіп алғанды жөн көремін.Шындықты айтуға тырысамын,шындықты бетке айтамын деп кейде адамдарды ренжітіп алып артынан өкінетін кездерімде болады.Мен қандай жағдай болсада адамдардың барлығына мейірімділікпен қарап,олар туралы жаман пікір айтпауға тырысатын болдым.Себебі бұл өмір өткінші.Біз барлығымыз пендеміз және бұл өмірде мінсіз адам жоқ, сүрінбейтін тұяқ болмайды.Адам баласы бүгін бар, ертең жоқ дегені рас, сол себепті барымызда бір-біріміздің қадірімізді біліп,бағалауымыз керек. Мен мұғалімдердің қатал да талапшыл болса да, мен үшін, менің болашағым үшін олардың да алаңдайтынын жақсы түсінемін. Оларға түсіністікпен және сыйластықпен қараймын.

Мен шаттанып күліп, достарыммен асыр салып, бірге жүргенді ұнатамын. Мен еш нәрсеге таң қалмаймын, себебі өмірімді түске ұқсатамын. Ал түсте нелер болмайды?!.. Кей кездері өмірімде дәл түсімдегідей ғажайып оқиғалар болып тұрады. Сондай ғажайып сәттер… тіпті өзім сенбей қаламын!

Кейбір қуанышты сәттерде «Өмір-түсімнің» ұзаққа созылуын қалаймын. Ал көңілсіз сәттерде тез аяқталғанын тілеймін. Болып жатқан әр оқиға: мейлі қуаныш, мейлі қайғы-мұң түсімдей өткінші екенін білемін.Сол үшін қуанамын, сол үшін өкінемін.Өмірім- түс сияқты… Қашан басталатынын білсем де, қашан, қалай, қайда аяқталатынын және алдымда не күтіп тұрғанын білмеймін. Менің өмірім - сұлулыққа, ой мен толғанысқа, сұрақ пен жауапқа, үміт пен сенімге, арман мен мұратқа толы. Мен үшін осы уақытқа дейінгі көргенім жалған, ал көрмегенім арман секілді. Мен бұл өмірден оңтайы келіп тұрған сыбағадан бас тартпағанды, бала кезінде еңбек етіп үйренбеген адамның, үлкейгенде заңнан таяқ жейтінін түсіндім. Бір қозы артық туса, бір түп жусанның өз-өзінен артық өспейтіні анық. Өзің кешірімді болмасаң, сені де ешкім кешірмейді... Соны ұқтым... Қателікті кешіруге болады, ал опасыздықты кешіруге болмайды. Жас кезіңдегі кекшілдігің келе-келе жұмсаратын көрінеді. Қаттылығың қай жеріңде болса, қасіретің сол жерінде. Сондай-ақ, осы уақытқа дейін дүниенің, әлемнің өз бояуында екенін білдім. Ағаштардың жасыл, жердің қара, топырақтың қоңыр, түстің ақ, күлкінің әдемілігі, көздің өткірлігі - соның барлығы өз орнында тұр.Ештеңені қозғаудың қажеті жоқ... Тек жәй ғана сүйсіну керек!