«Бақыт деген не өзі?», –

деп бастады топ таласты.

Бірі оны үйден іздеп,

бірі қырдан әрі асты.

Бірі айтады: «Бақыт деген –

барлық, байлық емес пе?

Керегінше киіп ішсең,

бақыттысың емес пе?».

Бірі айтады: «Жоқ, бақыт деген –

қолың жетпес мансап қой.

Жұрттан гөрі жүрсең ерек,

соның өзі жақсы ат қой».

Бірі айтады: «Бақыт деген –

жүйрік мініп, той тойлау.

Ісің болмай күйбеңменен,

қарын тойса, карта ойнау».

Бірі айтады: «Бақыт деген –

адал жар мен перзент қой.

Ынтымаққа ырыс келген,

ол да соған ермек қой».

Пікірлердің таласына осылай

мен жолықтым.

Бақыт адам баласына

келмес оңай, соны ұқтым.

Безбеймін мен баладан да,

байлықтан да, жардан да,

Мансап жетпес бар адамға

үлестіріп алғанда.

Үміт үзбей іздейді олар,

тыңдап сол бір жақұтты,

Оны алыстан іздемегін,

жүректен тап бақытты!»

Бақыт деген - сенің бала күндерің

Бақытсыз-ақ бақытты боп жүргенің,

Бақытын да, басқасын да білмеуің

Бақытсыз-ақ ойнағаның-күлгенің.

Бақыт жайлы менің мынау білгенім.

Бақыт деген - бірде шаттық, бірде мұң.

Бақытты сол - тәрік етіп түндерін,

Бақыт іздеп азаптанса, кімде-кім.

Бақыт деген - әркімдерде бір арман,

Сол арманның шыққан жері құмардан.

Ал сен үшін бақыт деген - дәл қазір,

Бақыт жайлы жаза алмаған шығармаң.

Бақыт іздеп мал бақ, мейлің, тас қала,

Бірақ, балам, мынаны естен тастама:

Бақыттысың бақыт іздеп сорласаң,

Бақытты боп сорлап жүрсең масқара!

Бақытың - мен, бақытым деп біл мені,

Мені білсең, бақытыңды білгенің.

Ал мен үшін ең бақытты күндерім -

Балам, саған бақыт іздеп жүргенім!

// Мұқағали Мақатаев - Бақыт деген