Мұқағалиға арнау

Көк сиямен ақ бетіне парақтың,

Көңіл шіркін, бір өлеңді қалап тұр.

Тоқсан түрлі себеп болар өлеңге,

Соның бірі мұзбалағы қазақтың.

Көне заман кезеңіне көз салам,

Қараймын да бір нәрсені ойға алам.

Бес жүз жылдық тарихы бар қазақтан,

Кімдер шығып, кімдер тағы тумаған.

О, алып, бірегейі алыптардың,

Елге үлгі, мәңгіге жүзің жарқын.

Өлеңімен сипаттар халық жанын,

Мұқағали ақиық, ғажап ақын.

Мұқағали - көркем лирик, реалист,

Оған қарап, жас буындар жияды ес.

Өлең десе жүрек шіркін тулайды,

Мұндай тұлға қайталанып тумайды.

Нарынқолдың топырағынан жаралған,

Қызыл тілді қара ұйқастан нәр алған.

Мұқағали бойындағы қасиет,

Ұрпағына, мына мендей таралған.