Өнерге тағзым
Түбегейлі түсінетін ақын жанынҰстаздарым, әрқашан қасыңдамын.Бас ием алдарыңа жұртым меніңАялаған алақанда ақындарын. Сендер барда шабытым шарықтаған. Шарықтаған, ешқашан жалықпаған Көкше теңіз толқыны демеу беріп, Ақын етіп жаратты алып далам.Кәусар шабыт жыр жаздырды , салдырды ән,Сезімді ұштап отты өлең жандырған.Бабалардың бастауымен өнердіңЖалғап жүрмін сара жолын қалдырған. Сарыарқаның кезіп сырлы даласын , Мекен еттім құтты Балқаш қаласын Осы өлкеден шықты талай тарландар Өнер дейтін ұлы сөзге жанашыр. Өлең- өнер құдыретті серігім , Бағалаймын,даралаймын сені мың Ақын болып бұл өмірге келген соң Ақтау парыз бабалардың сенімін.Алып- ұшқан от жүректен отты өлеңШырқау шабыт ұшқыр ойды шектемен.Киелі орын Көкше көлдің жағасыОсы өлкеден шықты дүлдүл көптеген. Тағзым етем құдіретті өлеңге мен Ұштасатын ауыл бар өнер деген. Өзің кейде емдейсің жан жарасын Сенен қуат аламын кемелденем. 2. Ауылды аңсауЕлесі алыс еркелеу құлын күнім,Сағынышпен көз тігем өткенінеБалғын кездің белгісі бұрым бүгінҚырқылған ед студенттік өткелінде. Біраз болды елден алыс кеткеніме Арман қуып білім іздеп қалаға. Қараша ауыл жүректің тек төрінде Сарқылмаған сағынышы бар санада.Қараша мектеп білімнің соққан қамалынҰшырған зергер әншілер талай ақынын.Ұстаздар легі толастамаған дара тымТілегі бір тақым қысар жақының. Алыста қалды балалық шақтың соқпағы, Көмескі тартты сағыныш болып мәңгілік. Қол бұлғап едім,айналып қайта соқпады Сол жақта жатыр бала кездегі бал қылық.Қарасу өзен толқыны соққан жағаға,Көктемде тулап арнаға сыймай тасыған.Шілдеде толған жағасы кілең балаға,Кеш ауа қайық, қармағын, жылын тасыған. Апаршы деймін балалық шақтың өткеліне Қараша өзен тек сырғып үнсіз ағады. Даусым бәлкім құлағына жетпеді ме, Меңіреу қалпы әйтеуір қалып барады.
3. Қарт Балқашыма.Көк толқыны жағаңды ұрып қаһарлы.Сәнге бөлеп тұрған ару шаһардыТоқырауын өзенінің жалғасыКөк толқынды Көкше теңцз атанды. Арқадағы көкше теңіз сен едің, Талайларды қолтығынан демедің. Айнадай боп жарқыраған алыстан Сұлу көкше кербез едің кер едің.Тәу еткізген тарихым бар жаһанды,Жеңе білген тосыннан сұс қаһарды.Қойнауы құт қазынаның қайнары,Жырлау парыз сендей ұлы шаһарды. Ержүрек ел еңбекшіл халқы бар, Алты алашқа жайылған даңқы бар. Есігі ашық келгенге төр ұсынар, Көкше көлдің қонақжай салты бар.Жазиралы айдынды көл жағасындаДүбірлі той қарт Балқаш қаласындаІрге тасын қаласқан кешегі ерлерМыс сапырып кен құйды алашымда.Талай зұлмат жылдарда тарықпаған,Несібесін көлден тапқан халық данамКөк тіреген зауыттардың мұнарасы,Кен игерген алтын құрсақ алып қалам. Толқып туған шабытты жасырмадым, Құдыретіңе тәу етем ,бас ұрамын. Ашаршылық кезінде қазағымды Бар байлығың балықпен асырадың.Қойнауы кең аймағын ән жайлаған,Дана халқың сара жолын сайлаған.Құтты өлкем алтын діңгек қазығым,,,,Сарқылмасын ортаймасын байлығың. Сап түзеген көшелері көрікті Бабалардың есімдерін беріпті. Абай, Жамбыл ,Бөкейхан, Қараменде билер Осылайша қайта өмірге келіпті.Мағауия ,Күләш ,Манарбек өнер еркесі,Ілесіп келеді ізбасарларының өр көші.Домбыраның әуезді үні әр таңда,Оятатұғын сал серілер өлкесі. Табиғатым текке бұлай жаратпаған, Суы шипа топырағы жәннат қалам. Өркендей бер ,өр тұлғалы ару Балқаш Қойнауы құт, қазыналы аббат қалам.Арылмасын бар байлығың ,берекеңТүп қазығым -көк толқынды кең өлкемҚұтты болсын сауын айтқан еліме Қарт Балқашым, мерейтойың мерекең. 4. Ұстаздарым Армысың ,ардақты ұстаздарымБіздерге білім бергенҚол бұлғап дәл бүгін басты арманыңЖүздерің күлімдеген.Біліммен шәкірттің ашқан бағынӨмірде сенімменен.Жарқырар жұлдыздай аспандағы Өнегең сенің берген.Қайда жүрсем сағынамын,Есіміңе табынамынҰстаздардың өсиетіДемеу болар жаныма мың, Еркелеп алдыңда еркін жүрсем Қатеге санамадың, Есімің ұстазым үлкен білсем, Шың құзға балағаным. Шәкірттің еңбегін хошқа санап, Бәрін тең бағаладың. Шабытты сәт келді қоштасарда, Арналар саған әнім.Алдымызда белестер бар сағым бар,Ұлы жандар ұлылық деп қабылдар.Қанат қаққан шәкірттерің атынан,Жүрек жарды жыры бұл деп қабыл ал.
ҚР Білім және Ғылым министірлігінің стандартымен жасалған
02 Ақпан 2019
229
0 рет жүктелген
