Асыл әже - бақытты немере.

Мені ертіп жетектеп,

Осы күнге жеткізген.

Бізді бағып өсірген,

Аман болсын жан әжем.

Мен үшін мақтануға тұрарлық жан болса ол менің асыл әжем. Қилы заманды бастан өткізіп, ұрпағы үшін бүкіл өмірін еңбек етуге арнаған Сәбира әжемнің бүгінде еңбектің зейнетін көріп отырған жайы бар.

Сәбира әжем 1928 жылдың 10-шы қараша күні Қорған облысы, Целинный ауданы, Казак-Кочердык ауылында дүниеге келді. Оның балалық шағы сол тұстағы кеңестік дәуірдің солақай саясатына тұспа-тұс келсе, жастық дәурені Ұлы Отан соғысы кезінде өтті. Сәбира әже де соғыс уақытында қара жұмыс істеді. Сол елеулі еңбегі үшін «Еңбек ардагері» медалімен үш дүркін марапатталды. Сондай-ақ, ол кісіге «Тылдағы еңбек ардагері» медалі табыс етілді.

1944 жылы Сәбира әжем Ұзынағаш ауылының тұрғыны Мәрден атаммен шаңырақ көтерді. Әжем мен атам он бір баланы бағып-қағып, өсіріп, ұлын ұяға қызын қияға қондырды. Көп балалы ана ретінде «Алтын жұлдыз» және «Алтын алқа» медальдарымен де марапатталған. Менің ардақты әжем Алла берген 36 немере мен 36 шөберелерінің ортасында өмірдің қызығын бізбен бірге көріп, бақытты өмір сүруде. Әжемнің ендігі тілегі немере, шөберелерінің еркін елде бақытты ғұмыр кешуі. Биылғы жылғы айтулы мерекеге толы «ЭКСПО-2017», «Алаш Ордасының 100 жылдығы» құрметіне орай менің әжем де 89 жасқа толады. Біз әжеміздің ұзақ ғұмыр кешіп, арамызда бақытты, шаттыққа толы өмір сүргенін қалаймыз.

Аман болсын басыңыз,

Ағармасын шашыңыз.

Шөбере сүйіп әлі де,

Жүзге жетсін жасыңыз.

Ғ. Жұмабаев атындағы Боровской орта мектебінің 6 «Ә» сынып оқушысы Дюсенова Аружан.