Жаңаөзен қаласы, «№13 Дарын
мектеп-лицейі» КММ
Өз
шығармашылығым
Дүйсенбаева Көркем
Зиятқызы
2021
жыл
Алғы
сөз
Маған, Мұқағалиды не үшін
сүйіп оқисын!? Оның өзге ақын жазушылардан қандай артықшылықтары
бар деп жиі сұрайды.Менің ойымша әрбір ақынның өзіндік қолтаңбасы
мен ерекше қолданатын тек өзіне ғана тән жеткізу стилі болады.Сол
себепті ақындарды бір бірімен салыстыра бағалау орынсыз деп есептеу
орынсыз деп есептеймін!Адам баласы қалай бар, солай қабылдау біздің
сол жанға деген ризасыз кең пейіліміздің айғағы іспеттес.Міне менде
Мұқандай шоң тұлғаны Қалай бар солай жақсы көремін!Оның қайталанбас
жырларын әрдайым сүйіп оқуға дайынмын!Мұқағали атамыз «Мәңгілікке
өзіммен ала кеткен менің нәзік жанымды кім түсінер?!»деп жырласада
оқырманның түсінетін қажап қасиетке ие болған !Иә бұл кез келгеннен
табылмайтын қасиет.Жан дүниемде болып жатқан барлық сезімдерді дөп
басатын жырлары санамда сайрауын тоқтатар емес тоқтатпайды
да...Анау айтқандай ақындық қабілетім жоқ.Қаламымды жиі
сиялағаныммен өлең жолдарынан гөрі жазушылыққа бейіммін!Ал,бұл
кішігірім кітапша өлең жинақ деп атауға келмеседе,бар жүрегімнен
шыққан өлең жолдары...Сіздерге сүйіспеншілікке жол
тартады!
Мұқағалиға
арнау
Жауқазын жыр жанымды жүр
мазалап,
Жүректерді пәк сезіммен
тазалап.
Ақынның асыл сөзін
өрнектеп,
Оқығанға жан бітірер
ғажап-ақ.
Қазағымда қараөлеңнің
иесі,
Мұқағали поэзия
киесі.
Әдебиетте орын алған өр
тұлға,
Ұйқасқа бай әрбір өлең
жүйесі.
Не
айтсақ-та
ақыныма
жарасады,
Зейін оқырманға жол
ашады.
Талабы таудай болған,қайран
ақын!
Жырларының құдіреті қыр
асады.
Өлең десе жан бітірген
жанына,
Салты сіңген қазағымның
қанына.
Қайран ақын ерте сөнді
шырағың,
Сенсің жұлдыз жанған қазақ
бағына.
Үлгі тұтып Махамбет пен
Абайды,
Жырларыңмен сусындаттың
талайды.
Сырлары мол жырың үлгі
ұрпаққа,
Ақынымды асыл жанға
балайды.
Сүйіп тыңдап оқып білдім
жырыңды,
Сізге деген аша білдім
сырымды.
Сыр өрнегі тізбектеліп
көңілде,
Ақыныма арнап жаздым
барымды.
Поэзияның Хантәңірі
ақыным,
Мұраларың болды маған
жақыным.
Сусындадым өзің жазған
жырларыңнан,
Енді міне менде бала
ақынмын!
Ақынның құдіретіне
табынамын,
Ес білгелі тек өзін
танығанмын.
Мұзбалақ жалын атқан
ақынымды,
Жыл сайын еске алғанда
сағынамын!
Толғаныс
Ақ парақты қолғп алсам
арнайы,
Қаламымның өзгерер күрт
жағдайы.
Өткен кеткен болмашы бір
уайымдар,
Аңғал таза пәк жүректі
арбайды.
Бұл өмірден не
күтемін?Білмеймің...
Адал ассыз,махабатсыз
жүрмеймін.
Рух шыңында,жан дүние
бесігін,
Әсем әуен әлдиімен
тербеймін.
Бұл өмірге неге
келдім?Білемін...
Бір Алламен біліміме
сенемін!
Қамшы сабы үзілгенше
мендегі,
Әр деміме «Шүкір» ете
беремін!
Сәлемдесу
Сөз
анасы-сәлем дер дана
халқым,
Мәңгі сыйлап өтер едім ата
салтын.
Баршаңызға сәлем бердім
оқырмандар,
Білім қуған ,өнер қуған осы
қалпым.
Сөз бастайын өзімді таныстыра
,
Боламыын дарынды білгір
бала.
Тектіліктен жаралған
қазағымның,
«Көрем»атты өлеңсүйер
қыздарыңмын!
Өмір мәні-өнер менен
білімде,
Айтайықшы кітабыңды жыр
ете.
Әрі ақылшың рухани мол
қазынаң,
Сарқылмайтын байлығың шын
мәнінде.
Болашаққа аттанамын нұрлы
үмітпен,
Аянбай оқып ылғи
ізденіспен.
Ізденгеннің мұратқа жетері
анық,
Бұл додадан оралмақпын
жеңіспен!
Үш
бақытым
Ең бірінші бақытым бұл
отбасым,
Ақылшы-әкем,ал
ұстазым-анашым,
Бауырларым арқа сүйер тағы да
бар,
Демеу болса асқар шыңнан аса
аламын!
Ал, екінші бақытым Ұлы
отаным,
Емін еркін тәуелсіз жүре
алатын.
Көрер күнім болса егер алда
талай ,
Уайымдаман,мен сені
жайнатамын!
Бақытым бар үшінші достық
деген,
Көңілдіғой әрбір сәт
достарменен .
Қиын шақта жаныңнан
табылатын,
Нан бөліп жеу ғанибет
досыңменен!
Үш бақытым болса мәңгі
жанымда,
Менен асқан бақытты жан
болама?!
Шабыт келсе қаламымды
сиялап,
Еліктеймін Мұқағали
атама!
Еркелік
Еркелік те ермек екен
ескерсе,
Ойың өсіп ,ақылыңа ес
кірсе,
Мынау күйбең тірлігінен
ғаламның,
Қажып тәнің,жаның бірге
ескірсе.
Еркелейсің
ата-әжеңе,ағаңа,
Әкең,анаң,туыс-тума,апаңа
Адам тәні қартайғанмен жаны
жас,
Еркелеуді «әбестік»деп
атама!
Ерке боп өс,ерекшемін деп
ұққын,
Еркесі бол махаббаты мол
жұптың!
Ермек етіп еркелікті
ерінбей,
Елі сүйген еркесі бол сен
жұрттың!
Мұқағалиға
Өлең оқып,өлең жайлы
тебірендім,
Ақындардың ақынсыз,ері
ердің.
Сіздегі асқақ шабытпен өршіл
рух,
Менің сәби өлеңіме бердің
өң.
Өлеңге кішкентайдан болдым
құмар ,
Мұқағалиға кітабын қылдым
тұмар,
Әр сөзінде мұңы да бар,сыры да
бар
Сезімтал, шыншыл жыры жұртқа
ұнар.
Қара өлеңнің шапанын
ауыстырып,
Сағынысқан жүректерді
қауыштырып.
Түр кілемдей түрлі өлең
тудырыпсыз,
Бір мұңды, бір үмітпен
қабыстырып.
Сіз менің шабытымның
қайнарысыз,
Дәл сіздей жаза аламба пайдалы
сөз?!
Музаның әлеміне қалам
тарттым,
Жан ата жебеп жүрсін
айбарыңыз!