Қазақстан!
Қалайша қалам
алып жазбай қалам,
„Қазақ”-деп
соғып тұрса,менің санам.
Кереметін
айтайын жіпке тізіп,
Мен туғанда
қуанған қазақ далам.
Аузыма дуалы
сөз келген кезде,
„Бекет
ата-пірім” боп енген кезде.
Бір Аллам шабыт
беріп қолдағанда,
Сөз табамын
ойланбай дереу,лезде.
„Шығысым”-шыңға
биік шырағымсың,
„Оңтүстік”-өнер
сүйер жыр әнімсің,
„Солтүстік”-
сары бидай қырманымсың,
„Батысым”- атқа
мінген пырағымсың.
„Алматым”-Алатауым асқаралы,
„Қызылордам”-
қызыл құмым,қырдың бағы.
„Жамбылым”-жазиралы жарқын далам,
Оңтүстік
Қазағымның бақ сарайы.
„Шымкентім”-
өнер орда алған тағы.
„Өскемен”-
өрісің кең,биік қандай?
„Семейім”-ақындарға,кең сарайдай
Алтайды қосып
айтып кетейінші,
Шығыстың
кереметі тамған балдай.
„Нұр-Сұлтан”-асқар бағым,ару қалам,
„Қарағанды”-қара көмір байтақ далам,
„Жезқазған”-мыс
балқыту өкімімен
Орталық
Қазақстаннан орын алған.
„Павлодар”-мәдениеттің орталығы,
„Көкшетау”-
Бурабаймен мақтанады.
„Қостанай
шикізат пен алға шыққан,
Солтүстік
Қазақстанның бір аймағы.
„Ақтөбе”-Батысымның бал қаймағы,
„Атырау”-кіші
жүздің тұрған жаны.
„Маңғыстау”-мұңайымның байлық кені
Батысым
батырлардың қасық қаны
Бабалар аманат
қып қалдырған жер,
„Қазақстан”аузы
берік,ұйыған ел.
„Отан”-деп
соғып тұрса әр қазақтың,
„Әнұран”
шырқалса екен жүрегінен.
Қазақстан
рәміздерін біліп тұрсақ,
Басымызды
„Қазақ”-деп иіп тұрсақ.
„Отаным,Қазақстан!”-деп отбасында,
Баланың
санасына құйып тұрсақ.
Қолда барды
қадірлеп білейікші,
„Қазақстан”-деп
ұрандап жүрейікші.
Әлемге
мойындатып Қазақ жерін,
Тату болып,биік
өмір сүрейікші.