Қазақтардың тұрақты баспаналары мен аймақтық ерекшеліктері Қазақ халқының көшпелі мал шаруашылығы төрт маусымдық қоныстарға (қыстау, көктеу, жайлау, күзеу) негізделді. Қыстаулар көбіне өзен-көл жағасында, ықтасын жерлерде салынды. Қыстау үйлері аймақтың табиғатына байланысты әртүрлі болды: орманды өңірде ағаштан қиылған, далалы жерде құйма кірпіштен немесе тастан қаланған үйлер салынды. Сонымен қатар шошала, жертөле сияқты тұрғын үйлер де кең таралды. Негізгі жылжымалы баспана — киіз үй. Ол қола дәуірінен бері көшпелі өмірге бейімделген, тез жығылып, қайта тігілетін, қыста жылы, жазда салқын үй болды. Киіз үйдің құрылысы: кереге, уық, шаңырақтан тұрды, сыртынан киізбен жабылды. Киіз үйлер көлеміне қарай екі қанаттан 18 қанатқа дейін жеткен. Түрлері: ақ орда, боз үй, қараша үй, отау, т.б. Ауқатты байлардың үйлері сәнді безендіріліп, ою-өрнекпен әшекейленді. Батыс өңірі (Маңғыстау, Адайлар) киіз үйлерінің өзіндік ерекшелігі — ықшамдылығы мен көтерме туырлықты түрінің кең таралуы. Бұл