Табиғатты аялау - әрбіріміздің парызымыз!

Баяғыда бір сәнді шаһар бопты,
Байлығы асқан, шаһарда уайым жоқты.
Сол шаһарда жасынан ерлігі асқан
Бір жігіт күн кешіпті, көзі шоқты.

Жігіттің жақсылыққа жаны құмар,
Көмек керек кезінде қол ұсынар.
Жамандық пен өтірік қас жауындай
Ақиқатты жүрекпен нақ ұғынар.

Сараң бай болған екен көршісі оның,
Күдірейткен, май басқан, сасық жонын.
Қызғаншақтық, зұлымдық бай мінезі
Көршің жаман болса егер қайнар сорың.

Байекең бар қарақшы бастығы екен,
Ойында тек арамдық, қастық екен.
Қармағында он шақты қарақшы бар
Зұлымдыққа байлаған белін бекем.

Жүргенде елді тонап қарақшылар,
Ат мінген астына бір шолақ шұбар.
Қолында алмас қылыш жарқылдаған
Жігітке кез болады ол зұлымдар.

Он қарақшы ұмтылды жан-жағынан,
Қан тамып, жарқылдаған қанжарынан.
Жігіт те тұра алмады құры қарап
Жаулары көп болса да сан жағынан