Ақырын
жүріп,
анық бас,
Еңбегін кетпес
далаға
Ұстаздық
еткен
жалықпас,
Үйретуден
балаға,-
деп ұлтымыздан
шыққан ұлы Абай атамыз
айтпқшы,шынында да
ұстаз болу
екінің бірінің қолынан келе бермейтін
іс.
Ұстаз! Ұстаз – деген
ұлы тұлға. Оның ұлылығы
мінез-құлқында, адаммен
қарым-қатынасында,
баланың балалығын қабылдай білетін жылы
жымиысында, әрбір
іс-әрекітінде
жатқан жоқ па?
Ұстаз –
біздің екінші анамыз. Анамыз
бізге өмір сыйлап,
өмір-өзен ағысында батыл
қадам басып кетуімізді арман
етсе, ұстазымыздың арманы да осы емес пе?
Жылдың 364 күнінің 270 күнін ұстаздарымыздың жанында
өткіземіз.
Олардың тәлім мен
тәрбиесіне
қанығамыз, «ғылым» атты асау
тұлпарды
жүгендеуді де осы
ұстазымыздан
үйреніп-білеміз.
Қөзімізді тырнап ашып,
алтын ұя-мектебімізге шауып келгенде, бірінші
көретініміз де осы –
ұстазымыз.
Әсіресе,
ұстардың ішінде сынып
анасының, яғни сынып
жетекшісінің еңбегі елеулі. Сынып жетекшім-Мадиева
Мөлдір. Ол тек білім
теңізінде
жүзетін
кеменің капитаны
ғана емес, ол
оқушының танометрі іспетті.
Әр оқушының мінез-құлқын жетік
меңгерген,
әр
ата-ананың тілін тап баспай
табатын ұлы тұлға.
Мөлдір апайдың жанында
болсам өзімді қамқоршың, қорғаның бардай
сезінесің..
Мөлдір апай қашан
көрсең,
сыныбы үшін құрақ ұшып,
жүгіріп
жүреді. Сынып жетекшіміз
бізге өз баласындай қарайды,бізге түрлі ойындар арқылы
сабақтар,ашық сабақтар өтіп,үнемі сайыстарға,жарыстарға
қатыстырып,түрлі жерлерге
қыдыртады,
бізге әрдайым тәртіпті
бір-бірлерінің алдында
тәрбиелі,
білімді
болуға
борыштарсыңдар»
дейді.
Менің ұстазымнан
үйренгенім де,
үйренетінім де
көп. Шәкірттік
өмірде осындай
ұстаздың алдын көргенім үшін қуанамын.
Жаңақорған ауданының ,
№ 163 орта
мектебінің 2 д сынып
оқушысы:Нүрдин
Жасмин