#1 слайд
Ортағасырлық тарихнама

1 слайд

#2 слайд
Ортағасырлық тарихи шығармалар Ортағасырлық тарихи шығармалар өзінің тақырыбы мен жанры бойынша әралуан өрі көп болды: анналдар, хроникалар, өмірбаяндық және автобиографияллық шығармалар, жекелеген азаматтық және шіркеулік қауымдастықтардың тарихы, билеуші және ақсүйек династиядардың шежірелері жатады.Өзінің мағынасы мен қызметі бойынша тікелей тарихи шығ- ға біртабан жақын болған агиографиялық шығ-лар ( жития) болды. Оларда тек әулиелердің өмірі ғана емес, сол әулиеге қатысты қауымдастық пен жердің тарихы да қамтылды. Әлеуметтік жадтың сақталуының ерекше формасы қайтыс болғандарды еске алып отыратын литургиялар болды. Тарихи шығармалардың мақсатын ұғынуда ортағ-лық авторлар да көп жағдайда куәгері бар шынайы оқиғаларды ыждаһатпен тіркей отыра антикалық дәстүрдің жалғастырушылары болды.

2 слайд

#3 слайд
Өткенді қабылдауда ортағ-лық тарихшылар да антикалық авторлар сияқты: өткен бүгінгіні тудырады, бірақ одан айырмашылығы болмайды деп ұқты. Өткеннің тәжрибесі іс-әрекеттің практикалық жол нұсқасы болдып саналды. Антикалық және ортағасырлық тарихнаманың сабақтастығы олардың көптеген аспектлердегі ұқсастықтарын туғызғанмен, жалпылық сипатта болған емес. Ортағ-лық тарихи сананың түбегейлі ерекшеліктері анықталды және олар адамзаттың дамуы туралы концепцяның – оның мәнін, мақсаттарын, қозғаушы күштерін христиандық діннің түсініктері жүйесінде анықталды.

3 слайд

#4 слайд
Басты жетістігі Ортағасырлық тарихнаманың өзіндік келбетін анықтайтын басты жетістігі тарихи уақыттың ерекше концепциясының жасалуы болды.Ортағ-лық тарихнаманы көбінесе себеп-салдарлық байланыс принципіне бағынған антикалық тарихнамадан ажыратуға мүмкіндік берген нәрсе – ол баяндаманы хронологиялық түрде жүргізу принципі, яғни фактлерді уақыттық реттілікпен баяндау болды.Тарихи уақытты түсінудің үш түрлі моделі болды: антикалық, библиялық және ертедегі германдық. Басқы екеуі алғашқы теологтардың қарастыруымен христиандық концепцияның негізін құрады, ал соңғысын христиандық ығыстырып шығарды.Алғашқы христиандық кезінде ақ адамзаттың тарихын біртұтас өзара байланыстағы үрдіс деп қарауға әрекет жасалды.

4 слайд

#5 слайд
Оларда язычестволық шығармалардағы белгілі тарихи оқиғаларды библиялық және нақты христиандық тарихтың бейнесімен сәйкестендіру көзделді. әлемдік тарихтың үлгілі схемаларын жасаушы епископ Евгений Кесарийсккий (263-339 ) болды.Ал, христиандықтың тұңғыш әмбебап тарихының авторы Августиннің сенімді шәкірті Павел Орозий болды. Оның еңбегі - «Семь книг истории против язычников» Рим империясының күйреуі қарсаңында жазылғандықтан осы тақырыпқа арналды.Бұдан кейін Исидор Севильский. Оттон Фрейзингенский, Беда Достопочтенный, Эразм Роттердамский сияқты авторлардың тарихи шығармалары жарық көрді.Жалпы, ортағасырлық тарихнама христиандық провиденциализм жетегінде дамыды. III-V ғғ. алғашқы христиандық хронографиялар пайда болды.

5 слайд

#6 слайд
Ортағ- лық тарихшылар кәсіби тарихшылар емес-тін.Көбінесе бұл іспен епископтар мен монахтық қауым өкілдері шұғылданды.Әсіресе, бенедиктин орденінің монастларында тарих жазумен белсенді айналысты. Х111 ғ. монастрлық тарихнама екінші орынға түсе бастады.

6 слайд

#7 слайд
• Ортағасырлардың соңына қарай тарихнама әу бастағы өзіне тән әралуан: теологиялық , діни- уағыздық. құқықтық қызметтерінен арыла бастады.Ол барған сайын бір жағынан, әлеуметтік және саяси бірегейліктің, екінші жағынан ұлттық бірліктің қайнар көзі мәніне ие бола бастады.Осымен бір мезгілде білімді адамдардың ортасында тарихқа деген жаңаша көзқарас қалыптаса басдады, өткенге қызығушылық христиандық теология мен саяси легитимация үшін қажеттілік сипатынан арылып дербес құндылыққа айналып келе жатты.

7 слайд

#8 слайд
Назар аударғандарыңызға рахмет!!!

8 слайд