Ақындық деген ұлы өнер. Ашылмаған қырлары мен сырлары көп ғылым іспеттес. Өнердің патшасы. Əрине, бұл тұста менің Абай атамыз жайында айтқым келіп отыр. Абай Құнанбаев тек қазақ халқының ғана емес, сонымен қатар əлемнің ұлы ақыны десем артық болмасы анық. Елім, жерім деп жырлап өткен Абайдайын ақынымызға неге енді мына біздер де сан мыңдаған өлеңдерімізді арнамаймыз деген ой келеді осы тұста. Абай шығармаларын оқи отырып, шабыт аласың. Сондай сəттерде ойыиа оралғвн өлең жолдары осылар болды:Абай ақынға арнауКөңіл нұры құйқұлжыған шартарапта,Демеу беріп қолдады елін қиын шақта.Хакім Абай əр қазвқтың жүрегінде,Аңыз болып тараған шетсіз, шексіз далаға.
Бай, болыстың ұлымын деп мақтанбады,Халық қамын ойлауменен атқан таңы.Осындай ақыны бар қазақтардың,Бес елі екен маңдайына біткен бағы.
Мінезінен табылған сабырлылық, салмақтық,Өлеңінен көрінген ұлылығы жан-жақтық.Абайдайын ақыны бар халқымда,Болмаған шығар сірə да, бақыт артық.
Сөз сөйлесе əріден толғап сөйлер,Толғап сөйлер, мəселені қозғап сөйлер.Қара еді халықтың күні көрер,Айтылмады сөзінде кімдер, нелер.
Бай шонжардың үстемдігін қалған жоқ ол жасырып,Қу түлкідей жағымпаз мақтаған жоқ асырып.Кетсе егер байлық қуып, болыстарға бас ұрып,Қалар еді-ау даналықтың оты жанбай басылып.
Дүние емес қуғаны,Іздей болды судағы.Білім қуып жасынан,Арғымақтай тулады.Қолынан келер қайран жоқ,Қайран халық жылады.Жылап жатқан халықты өлең сөзбен жұбатты.
Ғашық болып бір аруғаАрнап жазды талай сыр.Асық болған жар қылуға өлеңінде талай сырТеңеп өтті қарасына көзінің,Сынады тағдыр енді ақынның төзімін.Мойымаған еш жерде, ешқашанда,Бұғып қалды сезімдерін өзінің.
Дəмін татқан талайдың,Ащының да, тəттінің.Көңілдің ашқан сарайын,Бұл ұлы ақын Абайым.
Шыңына шыққан ақындықтың,Абай сөзəн жақын тұттым.Өлең сөзң қымбатТең келмес бағасына,Алтын, гауһар, жақұттың.
Əр сөзінде жатқандай,Алтын тарих ғасырлық.Жаурап қалған халыққа берген еді жылулық.Абайға тəн, Абайға тəн,Жақсы атақ пен ұлылық!
ҚР Білім және Ғылым министірлігінің стандартымен жасалған
19 Қырқүйек 2018
467
0 рет жүктелген
