Тәрбиеші болу - жүректің батарлығы,

Тәрбиеші болу – сезімнің ақылдығы.

Тәрбиеші болу – мінездің күн шуағы,

Тәрбиеші болу – адамның асылдығы

Өмірдегі көп мамандықтардың ішінде жан – жақты білімділікті, икемділікті, шеберлікті, ерекше шәкірт жандылықты , мейірімділікті қажет ететін мамандық та – тәрбиешілік мамандық. Мен үшін де осынау өмірімдегі ең қастерлі әрі қасиетті мамандық ол – тәрбиешілік. «Жол таңдаудада болмайды» дегендей , әу баста ұлтымыздың , тәуелсіз еліміздің ертеңі боларлық бүлдіршіндерді тәрбиелеу жолын таңдағаныма еш өкінбеймін.

Керісінше ауыртпалығы мен жауаптылығы қырық атанға жүк боларлық осы кәсіпті таңдау арқылы қоғамдық дамуға өлшеусіз үлес қосып келе жатқанымды мақтан етемін.Адам баласының өмірінде болуға тиіс бақыттың бірі не десек , ол – өз қалауыңмен таңдаған кәсіп – мамандығына деген салиқалы ынтызарлық әрі ыстық ықылас дер едім. Өз еңбегіне жан – тәнімен берілген жан ғана өмірдің мән – мағынасын, қоғамдық ортадағы жауапкершілікті , тұтастай ұлттың ертеңіне қоса алар өзіндік үлесін тереңнен салмақтай алса керек. Бір сөзбен айтқанда, өмірдің мәні адал әрі мағыналы ,жемісті әрі адам ісіңе ғашықтық пейілмен қарай білсең , өмірден өз орныңды тапқандығың! Халқымызда «Жас келсе - іске» деген керемет сөз бар .Демек , мен бойымдағы жастық жүгерімді , күш – қуатымды , жаңашылдығымды талапты әрі талантты шәкірт тәрбиелеуге жұмсауым керек.

Болашақта өз тәрбиеленушілерімді биік белестерден көріп жатсам , сол үшін өзімнің аз да болса үлесім тиіп жатса , мен өзімді бақытты тәрбиеші – ұстаз , бақытты жанмын деп білемін.

Баланың ой – қрісін дамытуға , олардың қиялына қанат бітіріп , тіл байлықтарының молайуына біздің тәрбиешілердің сіңірер еңбегі орасан. Сондықтан да Сөзіміз – түзу , Еңбегіміз – биік , Рухымыз – мықты болсын десек бірегей тәрбиеші мамандығын ұлықтай білейік.Ұрпағымыздынң тамырына нір беретін мамандық екендігін естен шығармайық.

«Білерім – бір тоғыз , білмейтінім тоқсан тоғыз» демекші , білген сайын білмейтінін көп екенін ұға түсесің. Сондықтан да шығар білестерім әлі алда .Білімді кеңейтіп , тәжірибе жинау алдымда.Білімді ешқашан өзін білгіш қып көрсетуге тырыспайды. Шын білімдінің зейін – зердесі кең , алыстан қарасаң – кербез , жақыннан қарасаң – кішіпейіл. Жүзіне үңілсен – мейірімді , жанына үңілсен – шуақты көрінбек.

Міне , осындай кербез , кішіпейіл , мейірімді , шуақты тәрбиеші атансам адами парызымның орындалғаны болар.