Екінші анам – Ұстазым!
Мен – Алекул Нұрдәулет, 11-сынып оқушысымын. Бүгін сіздермен 8-сыныптан басталған өмірімнің жаңа кезеңі және сол кезде қолдау білдіріп, анамдай қамқорлық көрсеткен бір ерекше жан жайлы бөліскім келеді.
Орта буын – нағыз жасөспірімдік шақ. Өмірдің ақ пен қарасын толық ажырата алмайтын, сенгіш әрі албырт кез. 2021 жылы 8-сыныпта оқып жүргенімде белгілі бір жағдайларға байланысты Ақтөбе қаласына қоныс аудардым. Бұл – мен үшін мүлде жаңа қала, бейтаныс адамдар. Жанымда тек ағам Нұрлан ғана. Барлық тума-туыстарым, жақындарым Алматыда еді. Анамның еркесі болып жүрген маған бұл өте үлкен сынақ болды.
Дегенмен Ақтөбенің адамдары маған ерекше жылулық танытты. Әл-Фараби атындағы No:21 мамандандырылған гимназиядағы мұғалімдерімнің мейірімі бөлең. Соның ішінде жүрегіме жақын жандардың бірі – Салтанат апай. Анамнан жырақта жүру мен үшін оңай емес еді. Көңілімді сағыныш билеп, көзіме жас та іркілетін. Сол сәттерде Салтанат апай жанымнан табылып, ұстаздық қана емес, аналық мейірімін көрсете білді.
Бұрын “ұстаз – екінші ана” деген сөздің мәнін түсіне бермейтін едім. Ал Салтанат апайым маған сол сөздің шынайы мағынасын сезіндіре алды. Ағам әскери ұшқыш болғандықтан, іс-сапарларда жиі жүретін. Жалғызсырап отырған кездерімде Салтанат апайым: «Балам, бос болсаң келсеңші, манты пісіріп жатырмын», – деп шәйге шақыратын. Бұл сөздер менің жүрегімді елжіретіп, жылы үйдің, аналық мейірімнің иісін еске салатын.
Апайымның қызы – Інжу менің сыныптасым әрі сырласым болғандықтан, үйіне еркін барып, әңгімелесіп, өзімді жайлы сезінетінмін. Ол отбасы мені шын көңілмен қабылдады. Ағамыз: «О, алматылық жігіт келді!» – деп қалжыңдап, үйге ерекше бір қуаныш сыйлайтын.
Қазір Алматыға қайта оралдым. Өз мектебімде оқып, анамның жанында жүргеніме қуансам да, Салтанат апайымның орнын ешкім баса алмайтынын түсіндім. Оны шын сағынамын. Сол сағыныш сезімімді айтып жеткізгім келді. Апайыма деген алғысымды сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес!
Мен Ақтөбеде жүргенде туған жерімнің қадірін терең түсіндім. Ал жастық шағымда осындай жүрегі кең, мейірімі мол адамдарды жолықтырғаныма шексіз қуаныштымын.
Нұрдәулет АЛЕКУЛ,
Рахат орта мектебінің
11 «Б» сынып оқушысы
Алматы облысы
Еңбекшіқазақ ауданы
Рахат ауылы
жүктеу мүмкіндігіне ие боласыз
Бұл материал сайт қолданушысы жариялаған. Материалдың ішінде жазылған барлық ақпаратқа жауапкершілікті жариялаған қолданушы жауап береді. Ұстаз тілегі тек ақпаратты таратуға қолдау көрсетеді. Егер материал сіздің авторлық құқығыңызды бұзған болса немесе басқа да себептермен сайттан өшіру керек деп ойласаңыз осында жазыңыз
Екінші анам - Ұстазым
Екінші анам - Ұстазым
Екінші анам – Ұстазым!
Мен – Алекул Нұрдәулет, 11-сынып оқушысымын. Бүгін сіздермен 8-сыныптан басталған өмірімнің жаңа кезеңі және сол кезде қолдау білдіріп, анамдай қамқорлық көрсеткен бір ерекше жан жайлы бөліскім келеді.
Орта буын – нағыз жасөспірімдік шақ. Өмірдің ақ пен қарасын толық ажырата алмайтын, сенгіш әрі албырт кез. 2021 жылы 8-сыныпта оқып жүргенімде белгілі бір жағдайларға байланысты Ақтөбе қаласына қоныс аудардым. Бұл – мен үшін мүлде жаңа қала, бейтаныс адамдар. Жанымда тек ағам Нұрлан ғана. Барлық тума-туыстарым, жақындарым Алматыда еді. Анамның еркесі болып жүрген маған бұл өте үлкен сынақ болды.
Дегенмен Ақтөбенің адамдары маған ерекше жылулық танытты. Әл-Фараби атындағы No:21 мамандандырылған гимназиядағы мұғалімдерімнің мейірімі бөлең. Соның ішінде жүрегіме жақын жандардың бірі – Салтанат апай. Анамнан жырақта жүру мен үшін оңай емес еді. Көңілімді сағыныш билеп, көзіме жас та іркілетін. Сол сәттерде Салтанат апай жанымнан табылып, ұстаздық қана емес, аналық мейірімін көрсете білді.
Бұрын “ұстаз – екінші ана” деген сөздің мәнін түсіне бермейтін едім. Ал Салтанат апайым маған сол сөздің шынайы мағынасын сезіндіре алды. Ағам әскери ұшқыш болғандықтан, іс-сапарларда жиі жүретін. Жалғызсырап отырған кездерімде Салтанат апайым: «Балам, бос болсаң келсеңші, манты пісіріп жатырмын», – деп шәйге шақыратын. Бұл сөздер менің жүрегімді елжіретіп, жылы үйдің, аналық мейірімнің иісін еске салатын.
Апайымның қызы – Інжу менің сыныптасым әрі сырласым болғандықтан, үйіне еркін барып, әңгімелесіп, өзімді жайлы сезінетінмін. Ол отбасы мені шын көңілмен қабылдады. Ағамыз: «О, алматылық жігіт келді!» – деп қалжыңдап, үйге ерекше бір қуаныш сыйлайтын.
Қазір Алматыға қайта оралдым. Өз мектебімде оқып, анамның жанында жүргеніме қуансам да, Салтанат апайымның орнын ешкім баса алмайтынын түсіндім. Оны шын сағынамын. Сол сағыныш сезімімді айтып жеткізгім келді. Апайыма деген алғысымды сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес!
Мен Ақтөбеде жүргенде туған жерімнің қадірін терең түсіндім. Ал жастық шағымда осындай жүрегі кең, мейірімі мол адамдарды жолықтырғаныма шексіз қуаныштымын.
Нұрдәулет АЛЕКУЛ,
Рахат орта мектебінің
11 «Б» сынып оқушысы
Алматы облысы
Еңбекшіқазақ ауданы
Рахат ауылы
шағым қалдыра аласыз













