«Бала Абайға
саяхат»
Зере бесікте жатқан баланы
(Оспанды) тербетіп, бесік жырын айтып отырады, Абай айнала жүгіріп
ойнап жүреді.
Зере
:
Бесік
жыры:
Әлди,әлди
Оспаным
Атқа тоқым
жабайын
Тыста жүрген
анасын
Қайдан іздеп
табайын
-Абай, балам сен мусылман
болатын жасқа келдін, мусылмандық шартты орындамасан құдай алдында
үлкен кунәға батасын, сүндетке отыру еркек баланын паразы,
айналайын, менім балам ақылды, бәрін түсінеді
өзі
(Абайды мандайынан
искейді)
Абай: Абай әжесінің мойынына
асылып тұрып:
Зере:
Улжан:
Зере:
Абай:
-
Әже,мұндай емес ен, құлағына
не болған неге естімейсін,сен Барластын жырларын естімей қалсан,
маған олар кеткеннен жыр- дастандарды сеннен басқа кім айтып береді
сонда?
Зере:
Абай:
Улжан:
Зере:
(Абай әжесінің жанына келіп
құлағының түбіне айтады)
Абай:
Ұшады бозша торғай көдени
ықтап,
Басасын аяғынды
нықтап-нықтап
Кәрі әжем естімейді нана
берсин
Берейін өленімен шын
ұшықтап...
Суф-суф
(Улжан мен Зере риза болып
күліседі)
Зере батасын
береді:
Шырағым ер
жетерсін
Ер жетсен сіра не
етерсін
Алысқа шырқап
кетерсін!
Шындасан шынға
жетерсін
Міне балам ,осы менің батам
болсын
Атанын баласы
болма,
Адамнын баласы
бол
Әумин
Осы кезде жылқының
кісінеген дауысы естіледі
Улжан:
Зере
:
-
Алыстан алты жасар бала
келсе,алпыстағы қария сәлем берген,үйде отырғаным болмас, Абай
қарағым ертегі деп күнде мазамды алушы едін , ертегінің атасы сені
өзі іздеп келген екен ,жүрр алдынан
шығайық.
Сахнадан шығып
кетеді