Алматы облысы Райымбек ауданы М.Мақатаев атындағы орта мектеп5 әсынып оқушыларыСынып жетекші: Апендиева Ф.Көрініс: Дәрігерге(Мұқағали ауырып палатасында, төсекте жатып осы өлең жолдарын айтады)Мұқағали: Өкінішті, мына құрғыр сырқаттың беті күшті,Жүрегім көтеріліс жасап жатыр,Бұзбақ болып кеудемдегі бекіністі.(Сол кезде дәрігер мен медбике кіріп келеді)Дәрігер: Сәлеметсізбе, қалайсыз аға! Кіруге бола ма?Медбике: Сәлеметсіз бе?Мұқағали: Жақсы шүкір! Мен қашан шығамын?Дәрігер:Шығуға әлі ерте.Денсаулығыңызды ойлаңыз. Медбикеге қарап:-Операцияға дайындаймыз-дейдіМедбике:ЖарайдыМұқағали: Керегі жоқ, керегі жоқ,Керегі жоқ бәрінің.Иненің де керегі жоқ,Керегі жоқ дәрінің.
Дәрігер: Ой, Мұқа қорқамын демеңізші!Мұқағали: Қорықпаймын пышықтан да, Қорықпаймын инеден.Ине түгел бұл жүректі найза-дағы түйреген.......Дәрігер: Жарайды дайындала беріңіз! (шығып кетеді)Мұқағали: (Мұқағали бір жапырақ қағаз алып, осы өлең жолдарын жазады)Кешір мені ,Кешір мені,Кетем ертең үйге мен,(осы жерде палатада бірге жатқан орыстар басын көтеріп таңырқап, что?, что? –деп сұрайды)Бауыр ісіп бас айналып,Бойда қаным тасыған.Бәріне өзім кінәлімін,Оны несін жасырам.Көп нәрсеге қуанам да, көп нәрсеге ашынам.Ғылымға да, өзіңе де рахмет, бас ұрам,Уақытым барады ертіп, мен бір жаққа асығам! –деп Мұқағали киім кешегін алып, сыртқа бет алады, қолында өзіне келген гүл шоғы бар. Сол кезде қасындағы кісілер,- куда ты? Куда? -домой, домой, деп таңырқап жатады.Алдынан –Сізге тұруға болмайды ғой,-деген медбикеге гүл шоғын ұстатып кете барады.