МАҒЖАН ЖҰМАБАЕВ

( арнау)

Еске алсам жүрегімнен наз ақтара

Нар тұлғалар ұмытылмас аз-ақ қана!

Табылып,зар заманда жетелеген

Түнектегі түнерген қазақты алға.

Азаттықты аңсатып зарықтырған

Заман-ай аз қазақты тарықтырған.

Келешек ұрпақ үшін құрбан болды

Көзінде оты барлар жанып тұрған.

Алаш орда қазаққа таныс бәрі

Айбатты арыстандай арыстары

«Мен жастарға сенемін»деген сөзбен

Сенім кілтін ұрпаққа табыстады

Өмірін өз еліне тәрік еткен

Бай баласы жамылмай,мамық,шекпен

Алаштың қадірлісі Мағжан еді

Жұлдыз болып қазаққа жарық еткен

Өшпейтіндей өлең жаздың рухты

Жігер беріп,ұрандайтын ұлықты

Абай мен Шәкерімнің ізін қудың

Лайламай келе жатқан тұнықты

Шуақ шашып,атса екен күнім деп

Аңсап кетті менің ана тілім деп

Өр рухты,өлеңдерің ұрпаққа

Нұрлы жұлдыз бабам тілін тұр үндеп

Ден қойдың,естіп назды,азап үнді

Айырбастап жастық шақ базарыңды

Жастарға жалындаған жігер беріп

Ойладың қалың орман қазағымды

Мұнарланған бір тылсым күнді көріп

Табылған жүрегінен бірлік,ерлік

Мағжан ата есімің қала берет

Жастарға қазыналы үлгі болып

Тар қапаста сағындырып,бір алыпты

Мойныңа салып еді ау бұғалықты

Еске алып қалың елің міне бүгін

Жүрегімен сезініп жыр ағытты

Зар заманды белестерде қалдырып

Шуақ шашты тәуелсіздік таң күліп

Аты өшпей тұра берет ерлердің

Тауларында қайталанып жаңғырып.

Тілеуберді Алданышұлы