Мал жан аман ба?

     Көне заманнан бастап қазақ халқы байлықты мал санымен өлшеген. Мал шаруашылығы – сол дәуірдің негізгі күнкөріс көзі болған. Мұны біз ежелден келе жатқан амандасу салтынан-ақ байқай аламыз.

  «Мал жан аман ба?» деген сөз тіркесі бекерден мал сөзінен бастау алмаған. Ертеде мал – халықтың тірегі, елдің ертеңі болған. Бұл амандасу түрі арқылы адамдар бір-бірінен хал-жағдай сұрап қана қоймай, «мал аман болса, адам да аман» деп түсінген.

   Расында, малдың қазақ халқы үшін маңыздылығы ата-бабаларымыздан бастау алып, бүгінгі күнге дейін жалғасып келеді. Қазіргі таңда да мал шаруашылығы – ауыл экономикасының негізгі тірегі. Ет, сүт, жүн өнімдері тек ішкі нарықты қамтамасыз етіп қана қоймай, экспортқа да шығарылады. Жұмыс орындары аз өңірлерде ауыл тұрғындары мал бағып, отбасын асырап отыр.

    Ең бастысы – мал тек экономикалық ресурс емес, сонымен қатар біздің еркіндігіміздің нышаны. Кеңес дәуіріндегі күштеп ұжымдастыру, аштық, саяси қуғын-сүргін сияқты ауыр науқандардың салдарынан қазақ төрт түліктің киесінен айырыла жаздап, мал шаруашылығын әрең қалпына келтірді. Тәуелсіздік алған соң ел төрт түлік мал басын көбейтуге, оның ішінде асыл тұқымды мал өсіруге қайта көңіл бөліп, бұрынғы көрсеткіштерге жақындап қалды.

   Қазақ халқының болмысы мен тұрмысын төрт түлік малсыз елестету қиын. Мал шаруашылығы – ата кәсіп қана емес, ұлттың тіршілігі мен тәуелсіздігінің белгісі. Уақыт өзгерсе де, малдың маңызы жойылған жоқ – ол бүгінгі таңда да елдің экономикалық, мәдени, рухани тірегі болып қала бермек. Сондықтан төрт түліктің қадірін білу – өткенге құрмет, болашаққа жауапкершілік.