Планетаның жасыл көзі

Жасыл әлем көздің жауын алатын,

Құлшыныспен сөздің тауын салатын.

Теңеймізғой өкпесі деп ғаламның,

Тазалыққа тұнып қана қалатын.

Алайда бір, гәбі бар ғой расында,

Түтінменен будақтатқан басын да.

Темекемен тұншыққандар сияқты,

Кей аймақтар қурайды- ау жасында.

Ластаусыз біз бастасақ бұл ғажап - ақ,

Ұқсағандай, ластанбаған өкпесіне тазары-ақ.

Таза ауа, қоңыр діңгек үйлесіп,

Біз үшін болар еді-ау базар-ақ.

Ей, адамзат, қарашы мынау әлемге,

Жай емес ол , жап-жасыл ғой әлем де.

Тамсанып бір, тыныс алып тереңнен,

Өкпесін де тазалайды бәрі де.

Орман-тоғай бәрі де бар ғаламда,

Жасылдықпен көзге түскен маған да.

Ғашық болып сол табиғат сырына,

Әлі жүрмін көріп оны бағандап.