Сабақтың
тақырыбы: «Құстар – біздің
қанатты достарымыз»
Мақсаты: Оқушыларға жалпы құстардың
пайдасы туралы, олар жөнінде мағлұмат беру. Негізінен оларға қамқор
болуға, құстарды аялауға бейімдеу. Мынау көңілді көктемде құстардың
оралуын, олардың азайып кеткенін хабардар ету. Оқушылардың құстар
туралы ой өрістерін түсініктерін, дамыту. Отанын, жерін, орманын,
көлін, табиғатын сүюге баулу.
Көрнекіліктер:Плакаттар, суреттер,
сөзжұмбақ, нақыл сөздер.
Барысы:
Анель: Қуыршағымен ойнап,
далада ән салып жүреді. Аспанға қарап:
Апасына
барып:
Еркежан: Апасы аспанға қарап
тұрып:
Еркежан батырларға
келіп:
Ерұлан: - Айтқаныңыз болсын,
апатай!
Батырлар өз арасында
ақылдасады.
-
Ерұлан: Құстар, қайда болуы
мүмкін?
-
Диас: Ол Қараниеттің қолында
болар.
-
Абылай: Онда кеттік жолға
шығайық.
Батырлар Қара ниеттің мекеніне
қарай беттейді. Интерактивті тақтада жазулы тұрған сөздерді
оқиды.
Абылай: - Уа, Қараниет
құстарды мекеніне қайтар! 2 рет айтады.
Қараниет ұйықтап жатады.
Ұйқысынан оянып:
Қара ниет: - Кім мені ұйқымнан
оятқан?
Ерұлан: Құстар
қайда?
Қара ниет: Амандаспай жатып
құстарды сұрайсыңдар. Жарайды, құстарды құтқарғыларың келсе, менің
сынағымнан өтулерің керек. Ең бірінші қақпа ағаш қақпадан өтулерің
керек. Ол үшін маған құстар туралы мақал-мәтелдер айтып
беріңдер!
Батырлар
ойланып:
1.Ерұлан: Аққуды атпа, досыңды
сатпа.
2.Диас: Сасқан үйрек артымен
сүңгір.
3. Абылай: Шағала келмей жаз
болмас.
- Жақсы,жақсы ағаш қақпаны
аштыңдар. Енді Темір қақпа тұр алдымызда. Бұл қақпаны ашу үшін
құстар туралы өлең айтуларың керек.
Ерұлан:
1.Жыл құстары келді
деп,
Балдырғандар мәз
болды.
Қос қанаты
желпілдеп,
Көлге үйрек- қаз
қонды.
Диас:
2. Ұшып келген ең
алғаш,
Қараторғай
қырағы.
Ұяларға
қонақтап,
Дейді
«менің»тұрағым.
Абылай:
3.Көк
тырна
Көп
тырна
Тыраулап
тек
Көп
тұрма.
Абылай: - Қараниет, бұл не
базар? Батырлар ән айтпайды.
Қараниет: жарайды, онда қақпам
ашылмайды, құстарыңды жібермеймін!
Диас: - онда бізге достарымыз
көмектессін?
Қараниет: Жарайды,
келістім!
Ән: Айша Көктем
келді
Қараниет: Күміс қақпам да
ашылды. Енді ашылмаған алтын қақпам қалды. Осы қақпаны ашсаңдар,
құстарыңды жіберемін! Алтын қақпамды ашу үшін, құстар биін билеп
беріңдер!
Абылай: Қараниет, мазағыңды
қой! Батырлар ән айтпайды, би билемейді.
Қараниет: Жарайды,
жарайды!
Ерұлан: Біз достарымызды
көмекке шақырамыз!
Қараниет: Жарайды, оған да
келістім!
Абылай: Балапан
биі.
Қараниет: Алтын қақпам да
ашылды сендерге, құстарын анау сандықта керек болса ашып алыңдар!
Мен кеттім!
Сандық ашылып, ішінен құстар
шығады.
Анель: Алақай, алақай құстар
келді! Апа, апа құстар келді!