Қыс мезгілі тамаша эссе

Қыс мезгілі тамаша эссе

Табиғат сөзін естігенде,бірден ерекше әлем есімізге келеді.Табиғат әлемінде қандай өзгерістер алсаң да ерекше.Мен үшін табиғаттағы қай мезгілді алсақ та,өзіне тән қызыққа толы көріністер елестейді.Қыс мезгілінің атауында да бірнеше мағына жатыр:Айнала ақ мамықтай аппақ қарға оранған,терезеде аяздың әсем салған қыраулар, балалардың аққала жасап,қар атысып,сырғанақта:коньки,шаңғыларын теуіп,жүргенін өзі бір қыстың көрінісі.Қыс мезгілі жайлы ақындардың өзі жырлап кеткен:

Абай Құнабайұлының «Қыс» өлеңі:

Ақ киімді, денелі, ақ сақалды,
Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды.
Үсті-басы ақ қырау, түсі суық,
Басқан жері сықырлап, келіп қалды.
Дем алысы - үскірік, аяз бен қар,
Кәрі құдаң - қыс келіп, әлек салды.
Ұшпадай бөркін киген оқшырайтып,
Аязбенен қызарып ажарланды.
Бұлттай қасы жауып екі көзін,
Басын сіліксе, қар жауып, мазаңды алды.
Борандай бұрқ-сарқ етіп долданғанда,
Алты қанат ақ орда үй шайқалды.
Әуес көріп жүгірген жас балалар,
Беті-қолы домбығып, үсік шалды.
Шидем мен тон қабаттап киген малшы
Бет қарауға шыдамай теріс айналды.
Қар тепкенге қажымас қайран жылқы
Титығы құруына аз-ақ қалды.
Қыспен бірге тұмсығын салды қасқыр,
Малшыларым, қор қылма итке малды.
Соныға малды жайып, күзетіңдер,
Ұйқы өлтірмес, қайрат қыл, бұз қамалды!
Ит жегенше Қондыбай, Қанай жесін,
Құр жібер мына антұрған кәрі шалды.

Осы өлеңді оқыған сәтте ақынның айтайын деген сөзі-Қыс мезгілін адамға теңеп отыр: Ақ киімді, денелі, ақ сақалды,Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды.Ақынның өлеңін оқыған кезде бірден ойға шалып кетесің.Қыс мезгілін әркім асыға күтетін шығар.Балалар қолдарына шана алып,жүздерінен

күлкіге толады,қыстың суығына емес,оның жылы нұрын,ыстық тартар сәулесін тауып алғандай қуанады.Қыс мезгілі тамаша ғой!.....

Қыс мезгілін асыға күтуіміздің бір себебі-Жаңа жыл мерекесі.Осы мерекеге балалар шырша безендіріп,Аяз ата мен Ақшақарды күтуге асығады.Аяз атаға жаттаған тақпақтарды айтып,сыйлықтар алады.Балалардың ата-анармен бірлесіп Жаңа мерекесін қарсы алады.