3 тілде "Туған елге деген сүйіспеншілік" арнау

Талғат Аяужан 11 «Б»

Эссе

«Менің еліме деген сүйіспеншілігім»

Қазақ тілінде:

«Отан… Бұл сөз — әр адамның жанына жақын, жүрегіне жылы тиер сөз. Осы сөздің астарында қанша мағына жатыр десеңізші? Отан – бұл біз тұрып жатқан жер. Отан деген – сенің туып өскен, кіндік қаның тамған жер, ата – анаң, досың. Отан - бұл біздің ата-әжеміз, әке-шешеміз, туыстарымыз. Әрбір жанға өзінің отбасы, туған-туыстары, жолдастары ыстық болса, «Отан» да адам баласына солай да ыстық. «Отан» десе адамның жүрегі езіліп, онан алар орны тым ерек болады. Мен үшін Отан – құндылықтарды, материалды тасымалдаушы емес. Бұл — жан сезімі! Сенің әрқашан оймен болса да оралғың келетін жердің рухани бұрышы. Мен оның шексіз болғанын, менің кішкентай және үлкен Отаным татулықта болғанын қалаймын. Мен әрқашан да Қазақстанда тұратын адамдарға жанымның жылуын, жүрегімнің отын сыйлауға дайынмын. Мен өз Қазақстанымды қалай жақсы көрмеймін? Мен өз Отанымды қалай мақтан тұтпайын? Ол мені өз құшағына алады, әрдайым жылулық сыйлайды. «Отан үшін отқа түс – күймейсің» – деген мақал бар. Отан – бұл менің Қазақстан Республикам, менің жүрегім.». Расында да Отанына деген сезім – әр азамат үшін ең маңызды сезім. Оны Отан тақырыбына жазылған мектеп оқушыларының осындай алуан шығармалары, өлеңдері мен суреттері арқылы сезінуге болады. Менің Отаным – Қазақстан. Отан дегеніміз — туып өскен жерің. Құс ұясыз болмайтындай, адам Отансыз болмайды. Ал менің Отаным — сонау Каспийден Алтайға дейін созылып жатқан қасиетті өлке — Қазақстан. Қазақстан дегенде көз алдыма шалқыған жайлау, түтіні бұрқыраған ауыл, жазық дала елестеп, бақтағы бұлбұл құстың үні мен айдын көлдегі аққу құстың қиқулаған даусы құлағыма келеді. Қазақстан — Қазақ халқының ата-баба мекені, ежелгі қонысы. Бұл жерде ата-бабамыз туды, тұрды, өмір сүрді, оның топырағында ата-бабамыздың кіндігі кесілген кең жазира жері. Отыны бар әрбір қазақ осылай мақтана алады. Мақтанып жүреді.

 Әрбір адамның табан тірер туған жері болады. Туған елге, жерге деген сүйіспеншілік адамды алға жетелеп отырады. Дана халқымыз: «Әркімнің туған жері – Мысыр шаһары» - деп бекер айтпаған ғой. Расында, сонау ел басына күн туған зар заманда ата-бабаларымыз туған жердің топырағын бір иіскеу үшін айшылық жерден ат арытып келген. Әйгілі Бейбарыс бабамыз шетте жүріп, туған елін сағынған шағында әрдайым туған елден алдырған жусанды искеп, туған жерге деген сағынышын басқан екен. Сондықтан, әрбір азамат қайда жүрсе де жүрегінің түбінде туған жерге деген құрметін сақтау керек.

Тәуелсіздік жылдарында елге оралған қандастарымыздың атажұртқа қайта оралып, туған жерге ту тігуі елге, жерге деген зор махаббаттың белгісі. Біз алыстан ата жұртын аңсап келген ағайындарға зор құрметпен қарауымыз керек. Біз тәуелсіз Отанымыз Қазақстан деген елде бақытты өмір сүріп жатқан елміз. Алланың нұрына бөленген бақытты халықтардың біріміз. Әлемде тәуелсіздікке қол жеткізу үшін  ғасырлар бойы күресіп келе жатқан халықтар бар. Солардың көпшілігі үшін азаттық таңы қол жетпес үлкен арманға айналып отыр. Әрбір Қазақстан азаматы елдің игілігіне, бірлігіне қызмет етіп, тәуелсіз елдің азаматы екендігімізді зор мақтан тұтуымыз керек. Біріккен Ұлттар ұйымының төріне шығып, Қауіпсіздік Кеңесіне төрағалық етуіміз осы ел азаттығының жемісі.

Елбасымыз Н.Назарбаевтың тарихи құжатқа айналған «Болашаққа бағдар: рухани жаңғыру» атты мақаласында: «...Туған жер – әркімнің шыр етіп жерге түскен, бауырында еңбектеп, қаз басқан қасиетті мекені, талай жанның өмір-бақи тұратын өлкесі. Оны қайда жүрсе де жүрегіміз әлдилеп өтпейтін жан баласы болмайды» - деп туған жердің қасиетіне ерекше тоқталады. Сондықтан әрқайсымыз Отанмызды ардақ тұтып, оның тарихын жете білуіміз керек. Және де жас ұрпақтың бойына ел тарихын, шежіресін сіңіру аға ұрпақтың басты міндеттерінің бірі болып табылады. Бауыржан Момышұлы: «Опасызда - Отан жоқ» деген екен. Отанын, салт-дәстүрін, ұлттық құндылықтарын тәрк етіп, басқаның жетегінде кетіп жатқан жастарымыз да  кездеседі. Біздің ортамызға от тастап, бірлігіміздің шырқын бұзуға тырысатын сырт күштер бар екендігін ұмытпағанымыз жөн. Қазақ дінге, тілге бөлінбеу керек. Бұл баяғыдан келе жатқан «Бөліп ал да, билей бер» деген шеттен келген басқыншылардың  тәсілі. «Біріңді қазақ бірің дос,көрмесең істің бәрі бос»,- деп айтқан хакім Абайдың даналығын  бүкіл қазақ ту етіп ұстағаны абзал.

Мен өз ойымды қорытындылай келе: «Туған жер атамекенім алтын бесігім. Атамекен деген — туған тіл, ата салт-дәстүр, еліңнің тарихы, байлығы, мектебің, үйің – бәрі-бәрі. Туған жер адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны өткенімен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда Отанға деген махаббат сезімі оянады. Жер Ана, атамекен, туған жер, ауылым деген ұғымдар бір-бірімен тамырлас, әрі тағдырлас. Әрбір адамзат баласының туған жері бәрінен де қымбат. Себебі, кіндік кескен жерінде өсіп, суын ішіп, ауасымен тыныстайды, табиғатымен біте қайнасып адам болып қалыптасатынын» айтқым келеді

Орыс тілі:

«Моя любовь к моей стране»

«Отан… Это слово всем душо. Что означает это слово? Родина там, где мы живем. Родина - это место, где вы родились и выросли, где находятся ваши родители и друзья. Родина - это наши бабушки и дедушки, родители, родственники. Если все любят свою семью, родных и близких, то «Отан» так же тепло относится к человечеству. Когда вы говорите «родина», ваше сердце разбито и ваше место в ней слишком особенное. Для меня Родина - не носитель ценностей и материалов. Это ощущение! Это духовный уголок того места, куда всегда хочется вернуться, даже если об этом в мыслях. Я хочу, чтобы она была бесконечной, чтобы моя малая и большая Родина была в мире. Я всегда готов подарить людям, живущим в Казахстане, тепло и топливо. Как мне не любить свой Казахстан? Как мне не гордиться своей Родиной? Он меня обнимает и всегда дарит тепло. Есть такая поговорка: «За Родину зажги - не сгоришь». Родина - моя Республика Казахстан, мое сердце ». Ведь чувство родины - самое главное чувство для каждого гражданина. Это чувствуется через такое разнообразие произведений, стихов и картин школьников на тему Отечества. Моя родина - Казахстан. Родина - это место, где вы родились и выросли. Как птица не может быть бездомной, так и человек не может быть бездомным. А моя родина - Казахстан, священная земля, простирающаяся от Каспийского моря до Алтая. Когда я думаю о Казахстане, я представляю себе луг, дымящуюся деревню, степь, звук соловья в саду и звук лебедя на озере, залитом лунным светом. Казахстан - прародина казахского народа, древнее поселение. Здесь родились, жили и жили наши предки. Каждый казах, имеющий топливо, может гордиться этим. Он горд.

У каждого есть место рождения. Любовь к Родине и земле ведет человека вперед. Не зря наши мудрые люди говорят: «Все рождены в Египте». На самом деле, в древние времена, когда на голову страны светило солнце, наши предки ездили на лошадях из пустыни, чтобы почувствовать запах почвы своей родины. Когда наш знаменитый предок Бейбарс был в отъезде и скучал по родине, он всегда вспоминал полынь, которую он забрал с родины, и подавлял тоску по родине. Поэтому каждый гражданин должен уважать свою Родину, куда бы он ни пошел.

То, что наши соотечественники, вернувшиеся в страну за годы независимости, вернулись на Родину и водрузили флаг у себя на Родине - это знак большой любви к стране и земле. Мы должны проявлять большое уважение к нашим братьям и сестрам, которые тосковали по своей родине. Мы счастливо живем на нашей независимой родине, Казахстане. Мы - одна из самых счастливых наций в свете Бога. В мире есть народы, которые веками боролись за независимость. Для многих из них рассвет свободы стал недостижимой мечтой. Каждый гражданин Казахстана должен служить благу и единству страны и гордиться тем, что является гражданином независимой страны. Наше председательство в Совете Безопасности от имени Организации Объединенных Наций является результатом свободы этой страны.

В статье Президента Н. Назарбаева «В фокусе будущего: духовное возрождение», ставшей историческим документом: «... Родина - священное место, где все упали на землю, работали и умерли, где многие люди живут вечно. Куда бы он ни пошел, ни одна душа не проходит через наши сердца », - сказал он. Поэтому каждый из нас должен уважать свою Родину и уметь понимать ее историю. И одна из главных задач старшего поколения - передать историю и родословную страны подрастающему поколению. Бауржан Момышулы заявил: «У предателя нет Родины». Есть и молодые люди, которые оставляют свою родину, традиции и национальные ценности и руководят другими. Мы не должны забывать, что есть внешние силы, которые пытаются поджечь нашу окружающую среду и нарушить наше единство. Казахов нельзя делить на религии и языки. Это путь иноземных захватчиков, которые давно говорят «разделяй и властвуй». «Если вы не видите друг друга, казахи - друзья, если вы не видите друг друга, все пусто», - сказал губернатор.

Обобщая свои мысли, я хочу сказать: «Моя Родина - моя золотая колыбель. Родина - это родной язык, традиции предков, история страны, богатство, школа, дом - все. Родина занимает священное место в жизни человека. Именно это место связывает его с прошлым и будущим. Вот почему еще с детства в человеке пробуждается чувство любви к Родине. Понятия Мать-Земля, Родина, Родина, Село переплетаются и переплетаются. Родина каждого человека самая драгоценная. Потому что он растет там, где перерезана пуповина, пьет воду, дышит воздухом и становится человеком в гармонии с природой.

Ағылшын тілі:

"My love for my country"

“Otan… This word is close to everyone's heart. What is the meaning of this word? Homeland is where we live. Homeland is the place where you were born and raised, where you were born, where your parents and friends are. Homeland is our grandparents, parents, relatives. If everyone loves their family, relatives and friends, "Otan" is just as warm to humanity. When you say "homeland", your heart is broken and your place in it is too special. For me, the Motherland is not a carrier of values ​​and materials. It's a feeling! It's a spiritual corner of the place where you always want to go back, even if it's in thought. I want it to be infinite, my small and big Motherland to be at peace. I am always ready to give warmth of heart and fuel to the people living in Kazakhstan. How can I not love my Kazakhstan? How can I not be proud of my homeland? He embraces me and always gives me warmth. There is a saying: "Set on fire for the motherland - you will not burn." Motherland is my Republic of Kazakhstan, my heart. " Indeed, the feeling of homeland is the most important feeling for every citizen. It can be felt through such a variety of works, poems and drawings of schoolchildren on the theme of the Fatherland. My homeland is Kazakhstan. Homeland is the place where you were born and raised. Just as a bird cannot be homeless, so a person cannot be homeless. And my homeland is Kazakhstan, a sacred land that stretches from the Caspian Sea to the Altai. When I think of Kazakhstan, I imagine a meadow, a village with smoke, a steppe, the sound of a nightingale in the garden and the sound of a swan on the moonlit lake. Kazakhstan is the ancestral homeland of the Kazakh people, the ancient settlement. Here our ancestors were born, lived and lived, on the soil of which is a vast plain where the umbilical cord of our ancestors was cut. Every Kazakh with fuel can be so proud. He is proud.

Everyone has a place of birth. Love for the homeland and the land leads a person forward. It is not for nothing that our wise people say: "Everyone is born in Egypt". In fact, in ancient times, when the sun was shining on the head of the country, our ancestors used to ride horses from the desert to smell the soil of their homeland. When our famous ancestor Beybars was away and missed his homeland, he always remembered the wormwood he had taken from his homeland and suppressed his longing for his homeland. Therefore, every citizen, wherever he goes, must respect his homeland in his heart.

The fact that our compatriots, who returned to the country during the years of independence, returned to their homeland and planted a flag in their homeland is a sign of great love for the country and the land. We should show great respect to our brothers and sisters who have longed for their homeland. We live happily in our independent homeland, Kazakhstan. We are one of the happiest nations in the light of God. There are peoples in the world who have been fighting for centuries for independence. For many of them, the dawn of freedom has become an unattainable dream. We should be proud that every citizen of Kazakhstan serves the welfare and unity of the country and is a citizen of an independent country. Our presidency of the Security Council in the name of the United Nations is the result of the freedom of this country.

In his article "Focus on the Future: Spiritual Revival", which became a historical document, President Nazarbayev said: No matter where he goes, there is no soul that does not pass through our hearts, ”he said. Therefore, each of us must respect our Motherland and be able to understand its history. And one of the main tasks of the older generation is to pass on the history and genealogy of the country to the younger generation. Baurzhan Momyshuly said: "The traitor has no homeland." There are also young people who leave their homeland, traditions and national values ​​and lead others. We must not forget that there are external forces that try to set fire to our environment and disrupt our unity. Kazakhs should not be divided into religions and languages. This is the old-fashioned way of saying, "Divide and conquer." "If you don't see each other, Kazakhs are friends, if you don't see each other, everything is empty," said the governor.

Summing up my thoughts, I said: “My homeland is my golden cradle. Homeland - native language, ancestral traditions, history of the country, wealth, school, home - everything. Homeland has a sacred place in human life. It is this place that connects it with the past and the future. That is why even from childhood a person awakens a sense of love for the Motherland. The concepts of Motherland, homeland, homeland, village are intertwined and intertwined. The homeland of every human being is the most precious. Because it grows where the umbilical cord is cut, drinks water, breathes air, and becomes a human being in harmony with nature.